Vladimirus
praenomen masculinum
(Redirectum de Włodzimierz)
| Vladimirus | |
|---|---|
 Vladimirus Giljarovskij, Russicus scriptor. | |
| Genus | Masculinum |
| Origo | Lingua Slavica Antiqua |
| Significatio | Regens clare |
| Dies nominis | 15 Iulii |
| Index praenominum Paginae in "Vladimirus" ineuntes | |
Vladimirus[1] est nomen masculinum. Venit de Lingua Slavica Antiqua, e partibus vlad [regere] et mer [magnus, clarus]. Sic significatio Vladimiri est "Regens clare"[2].
In linguis ceteris
recensere- Vladimir, in plurimis linguis Slavicis: Russice, Bulgarice, Serbice, Bohemice, Slovacice, Slovene et Croatice.
- Włodzimierz, forma Polonica.
- Uładzimir et Uładzimier, formae Ruthenicae Albae.
- Volodymyr, forma Ucrainica.
- Vlad, Volodja et Vova, agnomina.
- Vladimiro, forma Italiana.
- Vladimir, forma Dacoromanica.
- Wladimir, forma Theodisca.
Homines
recensere- Vladimirus I Magnus
- Vladimirus II Monomachus
- Ioannes Vladimirus, dux Serbicus
- Vladimirus Arnold
- Vladimirus Arsen'ev
- Vladimirus Bechterev
- Vladimirus Dahl
- Vladimirus Fock
- Vladimirus Horowitz
- Vladimirus Kornilov
- Vladimirus Kramnik
- Vladimirus Ledóchowski
- Vladimirus Lenin
- Vladimirus Majakovskij
- Vladimirus Nabokov
- Vladimirus Obručev
- Vladimirus Putin
- Vladimirus Georgius Scerbanenco
- Vladimirus Serbskij
- Vladimirus Solov'ëv
- Vladimirus Stożek
- Vladimirus Voskoboinikov
- Vladimirus Vysockij
Notae
recensere- ↑ De forma nominis: I. Borsae Diplomata Hungariae Antiquissima, 1000-1131, pp. 504, 513; (I. Kulczynski, Specimen Ecclesiae Ruthenicae, p. 350); vel:
- Volodimirus (S. Vizardelli, Dissertatio de origine christianae religionis in Russia, p. 131; O. Baran, Monumenta Ucrainae historica, tom. II., p. 357, ubi et Wlodimirius e lingua Polonica)
- Bladimirus (e scriptis Graecis, e.g. Ad Capponianas Ruthenas tabulas commentarius, auctore Nicolae Carminio Capponio, Romae 1755; cf, Ephemeris die 15 Ianuarii 2020.
- ↑ Dictionarium etymologicum Vasmer
Eget haec commentatio nexum Wikidata. Quem adde si potes.