V
littera abecedarii Latini canonici
Haec pagina est de littera et numero Romano. Ut de anno legas, vide 5. Ut de numero legas, vide Quinque.
V (u consonans? ['uː 'kɔ̃sɔnɑ̃s][1] appellate vau? ['vau̯/'βau̯][2] vel ve? ['veː/'βeː][2] subs.) est vicesima littera alphabeti Latini, inter Romanos antiquos, ac prima secundave et vicesima littera alphabetorum posteriorum.
De pronuntiatione
recensereIn Latinitate antiqua grandibus tantum litteris scriptum est. Itaque in verbis Latinis pronuntiandis <V> significabat
- brevem vocalem posteriorem altam rotundatam [u], sicut <DOMVS> [domus] in nominativo singulari domus;
- longam vocalem posteriorem altam rotundatam [u:], sicut <DOMVS> [domu:s] in genetivo singulari aut in nominativo accusativove plurali domus;
- semivocalem posteriorem [w], sicut <VOS> [wo:s], <LAVAT> [lawat], <AVRIS> [awris], etc.[3]
Distinctiones illae phoneticae, quamquam a grammaticis notae, scripturá non fiebant, antequam saeculo XV <u> littera ("ve vocalis") ante <v> litteram in ordinem alphabeticum addita est.
Sigla usitata
recensereNexus interni
Notae
recensereBibliographia
recensereNexus externi
recensere- Michael Everson, The Alphabets of Europe.
Vide V in Victionario. |