V
littera abecedarii Latini canonici
- Haec pagina est de littera et numero Romano.
- Ut de anno legas, vide 5
- Ut de numero legas, vide Quinque
V est vicesima littera alphabeti Latini, inter Romanos antiquos (u longa ['uː 'lɔŋga] appellate u consonans ['uː 'kɔ̃sɔnɑ̃s][1]), ac prima secundave et vicesima littera alphabetorum posteriorum.
De pronuntiationeRecensere
In Latinitate antiqua grandibus tantum litteris scriptum est. Itaque in verbis Latinis pronuntiandis <V> significabat
- brevem vocalem posteriorem altam rotundatam [u], sicut <DOMVS> [domus] in nominativo singulari domus;
- longam vocalem posteriorem altam rotundatam [u:], sicut <DOMVS> [domu:s] in genetivo singulari aut in nominativo accusativove plurali domus;
- semivocalem posteriorem [w], sicut <VOS> [wo:s], <LAVAT> [lawat], <AVRIS> [awris], etc.[2]
Distinctiones illae phoneticae, quamquam a grammaticis notae, scripturá non fiebant, antequam saeculo XV <u> littera ("V vocalis") ante <v> litteram in ordinem alphabeticum addita est.
Sigla usitataRecensere
Nexus interni
NotaeRecensere
- ↑ Allen 1978: 114.
- ↑ Nigidius Figulus apud Gell. 10.4.4; Allen 1988: 41
BibliographiaRecensere
- Allen, W.S. 1978. Vox Latina. A Guide to the Pronuntiation of Classical Latin, secunda editio. Cambridge: Cambridge University Press
- Cappelli, Adriano. 1929. Dizionario di Abbreviature Latine ed Italiane. Mediolani: Ulrico Hoepli.
Nexus externiRecensere
- Michael Everson, The Alphabets of Europe
Vide V in Victionario. |