A

littera abecedarii Latini canonici

Vide etiam paginam fere homonymam: A.

A ([ɑː] subs. indecl.) est prima littera abecedarii sive alphabeti Latini.


Abbreviationes recensere

  1. A (raro scriptum) = 500 (D, quingenti).
  2. A {abbrev.} = Aulus, Augustus, absolvo, antiquo, annus.
  3. Æ (raro scriptum) = 2000 (MM, duo milia).
  4. a = littera salutaris Romanorum antiquorum. Iudices Romani duas tabulas habebant, unam litteram a (pro absolvo) monstrantem, aliam litteram c (pro condemno). Si reum innocentem esse putabant, tabulam absolutionis sustulerunt. Denique summa tabularum sublatarum de absolutione aut condemnatione constituit.
  5. A (phonetica)

Historia recensere

 
Hieroglyphicum Aegyptiarum
bovis caput
 
Bovis caput
protosemiticus
 
aleph Phoeniceum
 
alpha Graecum
 
A Etruscum
 
A Romanum


A littera a figura capitis bovis orta est, in systemate hieroglyphico Aegyptio.

Circa 1600 a.C.n. Phoenices speciem linearem dederunt litterae quae omnibus formis secutis est, litteram probabiliter alph (hoc est "bovem") nominantes. Formam et nomen eius mutuati sunt Graece ut esset Α alpha. Graeci quando hanc litteram receperunt non audiverunt illam mutam glottalem initialem quam littera re vera repraesentat. Propterea, Graeci phonema /a/ huic litterae, non (quod antea ei fuit) /ʔ/ dederunt.

Ab Etruscis littera mutuata est, quam in Italiam tulerunt, et a forma Etrusca haec littera abecedarium Latinum iniit.

Nexus interni

Nexus externi recensere

  Vide A in Victionario.
Scriptura Latina: series paginarum brevium
 
Littera A
Abecedarium canonicum

A • B • C • D • E • F • G • H • I / J • K • L • M • N • O • P • Q • R • S • T • U / V / W • X • Y • Z

Litterae coniunctae et intercalares

& • Ä • Å • Æ • Ç • Ħ • Ñ • Ö • Œ • Ü