Lingua Tschuvaschica
Lingua Tschuvaschica[1] seu Tsuvasica[2] est lingua gentis Tschuvaschorum, ad gregem Bulgaricam familiae Turcicae pertinens.
Lingua Tschuvaschica Чӑваш чӗлхи / Чӑвашла | |
---|---|
Taxinomia | lingua divisionis Bulgaricae familiae Turcicae (linguis Altaicis saepe tributae) |
Locutores | 1 042 989 (in Russia anno 2010) |
Sigla | 1 cv, 2 chv, 3 chv |
Status publicus | |
Officialis | Res publica Tschuvaschica Russiae |
Privata | Russia, Ucraina, Kazachstania, Uzbecia, Ruthenia Alba |
Litterae | Litterae Tschuvaschicae |
Scriptura | Cyrillica |
Procuratio | Institutum publicum scientiarum humanitarium Tschuvaschicum |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae |
Origo
recensereInterdum separatio familiae Bulgaricae initium dissolutionis linguarum Turcicarum putatur[3]; alii familiam Bulgaricam tantum simplicitatis causa in familiam Turcicam inclusam esse putant et linguas Altaicas in tres familias, nempe Turcicam, Bulgaricam et Mongolicam, dividendas esse putant[4] Aliae linguae Bulgaricae lingua Bulgarorum antiquorum[5] et Chazarorum erant, ambae exstinctae. Lingua Tschuvaschica linguae Bulgaricae antiquae propinqua est.
Scriptura
recensereAbecedarium Tschuvaschicum Cyrillicum quattuor litteras in abecedario Russico absentes habet:
- Ӑ ӑ ( = [ ə ][6]),
- Ӗ ӗ ( = [ ɘ ]),
- Ҫ ҫ (= [ ɕ ]),
- Ӳ ӳ ( = [ y ]).
Phonologia
recensereLingua Tschuvaschica rhotacismum et lambdacismum habet: r et l loco Turcicis communibus z et š stant. Consonantes mutae et surdae non distinguuntur nec palatalizatae et non-palatalizatae. O vocalis solum in vocabulis Russicae originis invenitur.
Morphologia
recensereLingua Tschuvaschica agglutinativa est. Solum nomina et verba certe distinguuntur; in grege nominum substantiva, adiectiva, numeralia et adverbia multa communia habent et omnia declinantur. Lingua Tschuvaschica octo casus habet:
Nomina animantia et inanima non differant, sed nomina ad homines pertinentia et caetera omnia in declinatione distinguuntur. Verbum quattuor modos, tria tempora, genera activum et causativum habet. Omnis forma verbi possibilitatem et impossibilitatem exprimere potest.
Notae
recensere- ↑ Affinitas linguae Hungaricae cum linguis Fennicae originis grammatice..., p. 173; Elementa grammatices Tscheremissæ, p. iii; Nicolaus Ašmarin, Thesaurus Linguae Tschuvaschorum vol. I—XVII, Casano 1928—1937. Necnon Tschuwaschica, vide M.A. Castrén, De affixis personalibus linguarum Altaicarum: Dissertatio, p. 47; Guilelmi Schott de Lingua Tschuwaschorum, Berolini 1841.
- ↑ Acta linguistica Academiae Scientiarum Hungaricae, tomus XVIII, fasciculus 1-2, Budapestini, anno 1968 (pag. 27 fasciculi PDF).
- ↑ Дыбо, A. B. Хронология тюркских языков и лингвистические контакты ранних тюрков. Moscuae 2004. P. 766.
- ↑ Inguarus de Rachewiltz, Introduction to Altaic philology: Turkic, Mongolian, Manchu / Handbook of Oriental Studies = Handbuch der Orientalistik. Section 8, Central Asia; 20. Lugduni Batavorum, 2010, p. 7.
- ↑ De lingua Bulgarica hodierna Slavica nihil communis habet.
- ↑ Signa Abecedarii Phonetici Internationalis
De lingua Tschuvaschica
recensere- Guilelmi Schott de Lingua Tschuwaschorum, Berolini 1841
- Nicolaus Ašmarinru, Thesaurus linguae Tschuvaschorum (= Чăваш сăмахĕсен кĕнеки), vol. I—XVII, Casano 1928—1937 (volumina I et II Tschuvascho-Latino-Russici sunt).
Nexus externi
recensere- Nicolai Aschmarin Thesaurus linguae Tschuvaschorum apud Internet archive (plenus)
- Nicolai Aschmarin Thesaurus linguae Tschuvaschorum, data quaestioni aperta (nondum finita)
- Situs interretialis commissionis pro lingua Tschuvaschica
- Эктор Алос-и-Фонт. Оценка языковой политики в Чувашии
- 15 июня 2012 года в Чебоксарах состоялся пикет в защиту чувашского языка
- Эктор Алос-и-Фонт, «Преподавание чувашского языка и проблема языкового поведения родителей», Чувашский государственный институт гуманитарных наук, 2015, Шупашкар.
- Скоро чувашский язык останется «какой-то культурной традицией»