Tschuvaschia
Tschuvaschia vel Tschuvassia (Russice Чувашия, tr. Čuvašija; Tschuvaschice Чăва́ш Ен, tr. Čövaš En), seu Res Publica Tschuvaschica[1] (Russice Чувашская Республика tr. Čuvaškaja Respublika; Tschuvaschice Чăваш Республики, tr. Čövaš Respubliki), subiectum Foederationis Russicae est, anno 1920 ut regio autonoma creatum, et anno 2000 in Districtum Foederalem Subvolgensem Foederationis Russicae inclusum.
Civitas: Russia
Locus: 55°27′34″N 47°5′46″E
Nomen officiale: Чӑваш Республики — Чӑваш Ен
Situs interretialis
Fines
Territoria finitima: Regio Novogardiensis Inferior, Mari El, Tatarstania, regio Simbiriensis, Mordovia
Forma
Gestio
Consilium: State Council of the Chuvash Republic
Vita
Commemoratio
Sigla
Tabula aut despectus
Res Publica Tschuvaschica, cum Regione Novogardiensi Inferiori in occidente, Re Publica Mari El in septentrione, Tatarstania in oriente et cum Mordovia Regioneque Ulianovskensi in meridie contermina, aream 18 343 km2 et circa 1 238 milia incolarum (anno 2015) habet. Gentes plurimae sunt Tschuvaschi (67,69 % secundum censum anni 2002) et Russi (26,53 %). Linguae publicae sunt Russica et Tschuvaschica[1].
Rha cum Sura et Iunca accolis flumen rei publicae maximum est.
Urbes
recensereTscheboxari (Чебоксары) est caput Tschuvaschiae. Ceterae urbes:
- Alatyria (Алатырь)
- Civil'sk (Цивильск)
- Jadrin (Ядрин)
- Jaruškino (Ярушкино)
- Kanaš (Канаш)
- Kozlovka (Козловка)
- Mariinskij Posad (Vicus Marianus, Мариинский Посад)
- Novočeboksarsk (Tscheboxari Novi, Новочебоксарск)
- Šumerlja (Шумерля)
Vici
recensere- Algazinum (Алгазино)
- Azim Sirma (Азим-Сирма)
- Kalininum (Калинино)
Praeclari cives
recensere- Tatiana Maksimova-Koškinskaja (1903-1977), actrix
- Boris Markov (1924-1977), actor
- Praski Vitti (1936), pictor
- Nadia Pavlova (1956), saltatrix
Monumenta
recensere- Cathedralis Dormitionis (Alikovo)
- Cathedralis Nativitatis Virginis Mariae (Raskil'dino)
- Cathedralis Sanctissimae Trinitatis (Šumševaši)
- Monumentum Matris Protectricis (Tscheboxari)
Notae
recensere- ↑ 1.0 1.1 Tschuvaschica: Matthias Castrén, Elementa grammatices Tscheremissae, Kuopio 1845, p. III; Samuel Gyarmathi(hu), Affinitas linguae Hungaricae cum linguis Fennicae originis, Gottingae 1799, p. 175;
Tschuwaschica: Henricus Gabriel Porthan, Opera selecta, vol. I, Helsingiae 1859, p, 36; Gulielmus Schott(de) De lingua Tschuwaschorum, dissertatio, 1873, p. 16.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Tschuvaschiam spectant. |