Sumer

Sumer (Accadice Šumeru; sed in lingua Sumerica Ki-en-ĝir) fuit cultura qui Mesopotamiam incoluit, inter Chalcolithicum et Aetatem Aeneam. Propria gentis Sumeriae cultura materialis primo facie Orchoense videtur, et tandem in periodo Iemdet Nasr. Sumer aetate protodynastica floruit, quae anno 2234 a.C.n. finivit, cum Sargon rex Accadiae urbes Sumerias caperet. Sargonida autem domus exstincta, Sumerii floruerunt ultime aetate tertiae domus regiae in Ur, inter annos 2111 et 2004 a.C.n.

Charta locatrix urbium Sumeriorum

Ziggurat aut templum pyramidale Sumerium, Ur aedificata

Sumerii magnas condiderunt urbes, quarum unaquaeque magnum templum deo patrono consecratum habebat, et a rege regebatur. Sumerii multum agriculturae alendisque animalibus consulebant: agros aratos inrigabant ut multas fruges ferrent, magnam fructuum arborumque varietatem scibant, boves, capras, asinos domesticos habebant. Rotam facere calebant, et aes fundere. Litteris cuneiformibus scripserunt.

De nomine

Nomen Sumer est vox Acchadiana. Sumeriani ipsi se appellaverunt Kengi. Nomen biblicum sennaar putatur esse forma huius sumer, cui confer figura Aegyptia Sangar.

Urbes Sumeriae

• Accad
• Borsippa
• Eridu
• Lagaš
• Larsa
• Kiš
• Nippur
• Orchoë
• Pantibyblus (Bad-tibira)
• Šuruppak
• Ur

Religio

Dei et deae:

• Dumuzi
• Inanna

Bibliographia

• Ascalone, Enrico. 2007. Mesopotamia: Assyrians, Sumerians, Babylonians. Dictionaries of Civilizations, 1. Berkeleiae: University of California Press. ISBN 0-520-25266-7.