Inanna

Inanna in religione Sumeria est dea amoris et fertilitatis necnon belli. Ad deas Ištar Accadicam, Astarten Phoeniciam, etiam facultatibus multis ad Graecam Aphroditen et Romanam Venerem respondet.

Inanna vel Ištar nuda in vas illá dicatum, Larsae repertum, scalpta (Museum Lupariense Lutetiae: AO 17000)

Filia fuit in mythologia dei Nanna et deae Ningal, soror dei Solis Utu. Ancillam habet Ninšubur. Nuptiae Inanna cum deo pastore Dumuzi carminibus Sumericis celebratur.

Bibliographia

• F. Bruschweiler, Inanna. La déesse triomphante et vaincue dans la cosmologie sumérienne. Lovanii: Cahiers du CEPOA, 1987
• Rivkah Harris, "Inanna-Ishtar as Paradox and a Coincidence of Opposites" in History of Religions vol. 30 (1991) pp. 261-278 JSTOR
• Henri Limet, "Les déesses sumériennes. Femmes modèles, modèles de femmes" in Acta Orientalia Belgica (1992) pp. 131-145
• Diane Wolkstein, Samuel Noah Kramer, interprr., Inanna, queen of heaven and earth: her stories and hymns from Sumer. Novi Eboraci: Harper & Row, 1983

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!