Scientia cognitionis

Scientia cognitionis est scientia interdisciplinaris, quae perceptionem, memoriam, cogitationem, linguam, notiones ceterasque res ad cognitionem pertinentes tractat et explanat. Praeterea de variis datorum pertractandorum mechanismis automaticis disserit. Scientia cognitionis duobus modis adiri potest, qui sunt repraesentatio (cognitio quomodo exhibeatur) et processus (informatio quomodo pertractetur). Scientia cognitionis partes psychologiae, philosophiae, linguisticae, anthropologiae, neuroscientiae, intellegentiae artificialis suas fecit.

Diversae doctrinae quae ad scientiam cognitionis duxerunt. Miller 2003.

De originibus scientiae cognitionis

Origo scientiae cognitionis a philosophis — praesertim a Platone, Cartesio, Leibnitio, Davide Hume, Kantio — trahi solet. Nam Plato, Cartesius et Kantius ad quaestionem, num facultates mentis natura insitae et congenitae sint, solvendam multum contulerunt. Et certis factis praecautionibus etiam conexionismus associativus a cogitatione Humeana duci potest.

Verae scientiae cognitionis initia saeculo XX facta sunt, postquam psychologia a behaviorismo se expedivit. Hic non licet praeterire reprehensionem contra behaviorismum a Noam Chomsky factam. Etiam intellegentia artificialis ab Johanne McCarthy, Marvino Minsky, Alleno Newell, Herberto Simon exculta ad scientiam cognitionis instituendam viam munivit. Discrimen magnum fuit symposium interdisciplinare in Massachusettensi Instituto Technologiae anno 1956 habitum, in quo res ad theoriam informationis multis ex partibus consideratae sunt.

De statu hodierno

Maximi momenti fuerunt novae perfectiones computatrorum annis 1940, nam in classica scientia cognitionis mens humana ut computatrum intellegitur. Ideo logica mathematica (a Fregio et Wittgensteinio exculta) et praesertim thoria computabilitatis (a Turingio annis 1930 exculta) multum ad initia scientiae cognitionis contulerunt.

Primum psychologiam, grammaticam generativam, intellegentiam artificialem opinio erat communibus inter se coniungi quaestionibus, quas prodesset velut sub uno tecto spectari. Quae prima species scientiae cognitionis postea magnopere studiis neuroscientiae ditata est.

Sed scientia cognitionis ab initio in metaphora computationali posita est. In hac theoria mens humana ut computatrrum spectatur. Paradigmata huius theoriae cognitivismus et conexionismus sunt. In illo de symbolis secundum praecepta algorithmis descripta pertractandis agitur. In conexionismo autem phaenomena cognitionis in speciem neuroscientiarum modo retibus neuronalibus abstractis exponuntur. Nuper tertium exstitit paradigma systematum dynamicorum in theoria multiplicitatis posita.

Nexus interni

• Epistemologia
• Georgius Armitage Miller
• Inclinatio cognitiva
• Philosophia mentis
• Psychologia cognitiva
• Qualia

Bibliographia

• Chomsky, N. 1959. Iudicium libri Skinner. 1957. Language 35 (1): 26–58.
• Friedenberg, J. & Silverman, G. 2012. Cognitive Science. An Introduction to the Study of Mind. Editio secunda. Sage Publications.
• Gardner, H. 1987. The Mind's New Science: A history of the cognitive revolution. Basic Books,
• Marr, D. 1982. Vision: A computational approach. Freeman & Co.
• Miller, George A. 2003. "The cognitive revolution: a historical perspective." Trends in Cognitive Sciences 7 (3): 141–44.
• Skinner, B. F. 1957. Verbal Behavior. Appleton-Century-Crofts.