Provincia Oro

Provincia Oro, olim (et iam rite) Provincia Septentrionalis, est una ex litoralibus Papuae Novae Guineae provinciis. Caput est Popondetta. Provinciae sunt 22 800 km² et 133 065 incolae (census 2000).

Septentrionalis Tramitis Kokoda finis in vico Kokoda et Mons Lamington, mons ignifer vivus, in provincia adsunt. Maximum provinciae flumen est Varia.

Litus Districtus Septentrionalis per secundum bellum mundanum fuit locus pugnarum gravium. Tramite Kokoda ad extremum capto, milites Australiani a Portu Moresbiensi in interiores insulae regiones invadere poterant. Certamina apud Bunam, Gonam, et Sananandam quoque memoria bene in provincia tenentur.

Oro est sola Papuae Novae Guineae provincia ubi Ecclesia Anglicana maxima secta religiosa est. Principalis provinciae industria est pressura olei ex palmis generis Elaeidis. Collegium Gulielmi Clarke, in Kellyville Novae Cambriae Australis situm, indigenas provinciae pecunia adiuvat.^[1]

Notabiles animalium species endemicae

Ornithoptera alexandrae, maximus papilio in orbe terrarum repertus (Papilionidae)
Casuarius bennetti, minima ex tribus Cassuariorum speciebus (Cassuariidae)
Cicinnurus regius,avis paradisi (Paradisaeidae)
Parotia lawesii, avis paradisi (Paradisaeidae)
Rhyticeros plicatus, avis (Bucerotidae)
Mino dumontii, avis (Sturnidae)

Districtus et LLG

Tabula districtuum provinciae

Statua Brisbanae in Australia Raphaelem Aimbari, virum ex provincia, caecatum per certamen Novae Guineae militem Australianum ducentem monstrat.

Cuique provinciae in Papua Nova Guinea sunt unus vel plures districtus, et cuique districtui sunt una vel plures regiones, Local Level Government appellatae. Pro censu, regiones LLG in vicos, et vici in unitates censorias dividuntur.^[2]

Districtus	Caput	Nomen LLG
Ijivitari Districtus	Popondetta	Afore Rusticum
		Cape Nelson Rusticum
		Sinus Oro Rusticus
		Popendetta Urbana
Sohe Districtus	Kokoda	Higaturu Rusticum
		Kira Rustica
		Kokoda Rustica
		Tamata Rustica

Notae

↑ De collegio apud situm wcc.nsw.edu.au (William Clarke College).
↑ De censu apud situm spc.int (National Statistical Office of Papua New Guinea).

Bibliographia

Wesemann, Heiner. 1985. Papua-Neuguinea: Niugini: Steinzeit-Kulturen auf dem Weg ins 20. Jahrhundert. DuMont-Kultur-Reiseführer in der Reihe DuMont-Dokumente. Coloniae Agrippinae: DuMont. ISBN 3-7701-1322-5.

Terra

Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes!

[william-clarke-college-1] De collegio apud situm wcc.nsw.edu.au (William Clarke College).

[2] De censu apud situm spc.int (National Statistical Office of Papua New Guinea).

[1]

[2]