Iosephus Eberle
Iosephus Eberle natus 8 Septembris 1901 Sumelocennae mortuus 20 Septembris 1986 Sumadae in pago Grisonia in Helvetia, Sumelocennae sepultus, scriptor editor et philanthropus Germanicus et Suebicus fuit qui etiam usque ab 1954 poemata Latina scripsit. Plura pseudonyma habebat inter alia Sebastian Blau vel Latinum Sebastianus Caeruleus et Iosephus Apellus.[1]
Usque ab anno 1927 in statione radiophonica Germanica occidentali et meridionali quaestum fecit.
Die 2 Septembris 1929 Elsam Lemberger Iudaeam ex Rexinga in matrimonium duxit.
Die 8 Martii 1933 Nationales Socialistae Stutgardiae sedem radiophonicam occupaverunt et Iosephum Eberle expulserunt. Id factum est quod Eberle olim orationem cuiusdam Adolfi Hitler radiophonice publicare vetavit et praeterea uxorem Iudaeam in matriomonio habebat.
Eberle usque ab 13 Maii ad 29 Iunii 1933 in campo concentratorio inclusus erat. Liberatus poemata lingua Suebica pseudonymo Sebastian Blau publicavit.
Usque ab 1 Maii 1936 Stuttgarti in consulatu Civitatum Foederatarum Americae quaestum fecit. Consulatus mense Iulio anni 1942 clausus est cum Germania in CFA bellum declaravisset, sed Eberle quaestum facere potuit ut bibliothecarius in societate Virtembergica quae praestat damnum quod ignis intulerit.[2]
Mense Ianuario anni 1944 uxor mandata est ab aedilibus reipublicae secretis vulgo Gestapo ut peregre laboraret ut dixerunt. Tum ambo se occultaverunt. Ita aetatem nationalium socialistarum superviverunt.
Post bellum Eberle ab occupatoribus CFA hortatus diurnarium Stutgardiense condidit et ducebat. Multa poemata Suebice et Latine scripsit. Vivam Camenam collectionem poeseos Latinae collegit et anno 1961 edidit. Magistratui civitatis Sumelocennae auxilio erat in museo rerum Romanarum condendo. Eberle speravit Latinitate ut populorum occidentalium communi fundamento culturali populos qui se invicem bellaverant conciliari posse.
Poemata
recensereElogium monumenti
recensereEberle ipse elogium sui monumenti sermonibus Latino et Germanico scripsit:
Latine | Germanice | |
Hoc iacet in tumulo vates, cui fata recusant |
Unter dem Hügel hier ruht ein Poet, dem das Schicksal verweigert, |
|
Nosmet Suebi
recensereLingua Suebica Josepho Apello auctore
Ha wa, mir! Vom Ländle hend ses ghet ond groaße Name’, Dr Lehrer sait: „Daß die em Land gebore’, Sogar dr Schiller hat en d Fremde müsse’ E’Dritter sait: „s’isch ebbes dra’, do henne’ |
Poema Lingua Germanica redditum:
Hach was, wir! Vom Ländle haben sie es gehabt und großen Namen, Der Lehrer sagt: Daß die im Land geboren, Sogar der Schiller hat in die Fremde gemußt, Ein Dritter sagt: „Es ist etwas dran, da hierdrin
|
Poema lingua Latina redditum:
Heus, nosmet ipsi! De terracula agebatur et de nominibus magnis, Ludi magister ait: „Quod hi nostra terra nati sunt, Etiam Friderico Schiller emigrandum erat, Tertius ait: „Non nihil recti dicis, hic in camera |
Libri
recensere- Germanico Sermone: Das große Josef Eberle—Sebastian Blau Lesebuch. Deutsche Verlags-Anstalt Stuttgart München. 2001. ISBN 3-421-05550-5 (etiam nonnulla poemata Latina praebentur).
- Viva Camena, 1961, p. 204.
Nota
recensere- ↑ Eber = aper, Eberle = apellus.
- ↑ Confer: Thesaurus germanicus latinus "Menge-Güthling" .