In Aristocratem
In Aristocratem[1] vel Contra Aristocratem[2] (Graece Κατὰ Ἀριστοκράτους) est oratio iudicialis anno 352 a.C.n. aut 351 a Demosthene, logographo et oratore Atheniensi, pro Euthycle quodam scripta qui Aristocratem decreti contra leges lati accusare volebat. Fons maior ad leges Athenienses de homicidio, quae ad Draconem referri solebant[3], cognoscendas habetur haec oratio.
De argumento recensere
Aristocrates decretum scripsit pro Charidemo, mercennariorum duce ex Euboea quidem oriundo sed civitate Atheniensi donato qui plerumque Thracum regi Cersoblepti[4] morem gerebat. Decretum iubebat 'si quis Charidemum interfecisset ei in omni civitate Atheniensium socia manum iniciundam esse'[5]. Illud decretum a bula probatum probuleuma iam erat sed antequam ad populi suffragia ferretur Euthycles iurata legum laesarum actione (γραφὴ παρανόμων) intercessit. Res ad iudices ventura erat et Euthycles logographum Demosthenem orationem rogavit, cuius argumentatio tripertita eratː
- Post divisionem (18-21) prima parte orationis (22-99) de illegitima decreti perscriptione agiturː demonstrat Demosthenes Aristocratis decretum paene ab omnibus Draconis legibus de homicidio abhorrere quas recenset et recitari iubet, in primis quia Aristocrates de iudicio ante poenam mentionem nullam facit (quae tamen maligna fortasse Demosthenis interpretatio ambiguissimi decreti videri potest). Nam in hierarchia iuridica Athenis lex (νόμος) decreto (ψήφισμα) superior erat. Praeterea iura lege descripta eadem omnibus esse debebant[6].
- Secunda parte (100-143) ostendit non prodesse Atheniensibus Cersobleptem nimis potentem facere quia Chersoneso potiri mox volet. Cuius rivales igitur in Thracia, duos ceteros Cotyis heredes, Berisadem et Amadocum, tali decreto deterrendos non esse.
- Tertia parte Charidemum cuius facinora enumerat tali decreto indignum esse arguit. Saepe enim Atheniensium rebus obviam iit atque tum cum in angustiis haerebat ad Athenienses sese convertere solebat, statim vero atque salutis compos erat rursus eis nocere incipiebat nec fidem iuratam quicquam pensi habebat. Itaque etiamsi nunc amicus esse profitetur parva fides ei habenda est.
Notandum est hic contra Cersobleptem facere Demosthenem qui paucos post annos eundem regem Philocratis pace Philippo turpiter traditum Aeschini et Philocrati obiciebat in orationibus de Falsa legatione et de Corona. In fine maiores laudat qui in honoribus decernendis parciores erant nec eos indignis viris vendebant.
Notae recensere
Editiones et commentarii recensere
- Commentarius Latinusː Ernestus Guilielmus Weber, Demosthenis oratio in Aristocratem, Ienae, 1845
- Loeb classical library online.
- Collection des Universités de Franceː Jean Humbert et Louis Gernet, Plaidoyers politiques. Tome II, Les Belles Lettres, 1959 Recensio critica Altera recensio critica Tertia recensio critica
- Sandra Zajonz, Demosthenes "Gegen Aristokrates" : Einleitung, Text, Übersetzung und Kommentar, Berolini, 2022 Nonnullae paginae apud Guglum librorum Recensio critica
Plura legere si cupis recensere
- Edwin Carawan, Control of the laws in the ancient democracy at Athens, Johns Hopkins University Press, 2020ː 99-122 (cap IV) Nonnullae paginae apud Guglum librorum Recensio critica
- Paul Cloché, La politique étrangère d'Athènes de 404 à 338 avant Jésus-Christ, Lutetiae, Félix Alcan, 1934 Recensio critica Auctoris responsum Altera recensio critica
- "La politique de Démosthènes de 354 à 346 av. J.-C.", Bulletin de Correspondance Hellénique, 1923ː 97-162
- Mogens Herman Hansen, The sovereignty of the People's Court in Athens in the Fourth Century B.C. and The Public Action against Unconstitutional Proposals, Odense, 1974 Recensio critica Altera recensio critica
- Fridericus Kahle, De Demosthenis orationum Androtioneae, Timocrateae, Aristocrateae temporibus dissertatio inauguralis, Gottingae, 1909
- Terry L. Papillon, Rhetorical studies in the Aristocratea of Demosthenes, Peter Lang, 1998 Recensio critica
- Johannes Didericus de Riemer, Specimen criticum inaugurale in Demosthenis orationem adversus Aristocratem ..., Roterodami, 1833
- Raphael Sealey, "The Athenian Courts for Homicide", Classical Philology, 1983ː 275-296