Georgica

Georgica sunt carmen didacticum de agricolarum vita hexametris scriptum a P. Vergilio Marone editumque anno 29 a.C.n. in quattuor libris quorum quisque partem laboris trahit, scilicet proposito argumento in poematis prooemio, primus agros, alter arbores vitisque (continens etiam illas clarissimas laudes Italiae), tertius animalia, quartus habendarum apium cultum. Quod opus Vergilii inter primum Bucolica, interest et ultimum, epicum Aeneidem, cuius rationem quidem in tertii libri prooemio poeta iniecit hisce versibus: mox tamen ardentis accingar dicere pugnas / Caesaris et nomen fama tot ferre per annos (3.46-47). Maecenati, cuius sub patrocinio Vergilius tunc erat, Georgica dedicata sunt.

Pastor cum gregibus e libro manu scripto saec. IV vel V Georgicon: "Vergilius Romanus" (Vat. Lat. 3867) f. 44v

Pastor e libro manu scripto saec. IV vel V Georgicon: "Vergilius Romanus" (Vat. Lat. 3867) f. 45r

Bibliographia

Si plus cognoscere vis, vide etiam Publius Vergilius Maro#Bibliographia.

Editiones et versiones

• Conte, Gian Biagio, et Silvia Ottaviano. 2013. Bucolica et Georgica. Berolini: De Gruyter

De opere

• R. Billiard, L'agriculture dans l'antiquité d'après les Géorgiques de Virgile. Lutetiae, 1928
• L. P. Wilkinson, The Georgics of Virgil: a critical survey. Cantabrigiae, 1969

De manuscriptis

• Mane Perrine, "Enluminures médiévales des Géorgiques de Virgile" in Mélanges de l'école française de Rome. Moyen âge vol. 107 (1995) pp. 233-329

Nexus interni

• Felix qui potuit rerum cognoscere causas
• Laudes Galli
• Symboli pacis

Nexus externi

• Textus apud Vicifontem
• Textus et versio apud perseus (Latine, Anglice)
• Textus apud The Latin Library (Latine)