Felix qui potuit rerum cognoscere causas

"Felix qui potuit rerum cognoscere causas" est quadringentesimus nonagesimus versus secundi libri Georgicorum a Vergilio compositorum. Haec verba ad carmen didacticum Lucretii De rerum natura et ad Lucretium ipsum referri putantur: is enim causas rerum naturalium opere suo indagare conatus est.

Versus in catacumbis Lutetiarum fixus.

Contextus

Poëta vero in hoc loco duo cognitionis genera describit:

Felix, qui potuit rerum cognoscere causas,
atque metus omnis et inexorabile fatum
subiecit pedibus strepitumque Acherontis avari.
Fortunatus et ille, deos qui novit agrestis,
Panaque Silvanumque senem Nymphasque sorores.

Gregson Davis putat Vergilium hic analogian inter philosophum felicem et agricolam felicem fecisse.

Nexus externi

• Georgica lib. 2 in The Latin Library