Eumenides (Aeschylus)
tragoedia quam Aeschylus docuit
Eumenides (-um, f. pl.; Graece Εὐμενίδες) est tragoedia ab Aeschylo scripta, ultima pars Oresteae trilogiae anno 458 a.C.n. doctae.
Argumentum recensere
Ὑπόθεσις Ἀριστοφάνους γραμματικοῦ
- ἡ ὑπόθεσις· Ὀρέστης ἐν Δελφοῖς περιεχόμενος ὑπὸ τῶν Ἐρινύων βουλῆι Ἀπόλλωνος παρεγένετο εἰς Ἀθήνας εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Ἀθηνᾶς· ἧς βουλῆι νικήσας κατῆλθεν εἰς Ἄργος· τὰς δὲ Ἐρινύας πραύνας προσηγόρευσεν Εὐμενίδας. παρ' οὐδετέρωι κεῖται ἡ μυθοποιία. τὰ δὲ τοῦ δράματος πρόσωπα· Πυθιὰς προφῆτις, Ἀπόλλων, Ὀρέστης, Κλυταιμήστρας εἴδωλον, χορὸς Εὐμενίδων, Ἀθηνᾶ, προπομποί.
Argumentum Aristophanis grammatici
- Argumentum: Orestes, cum in Delphis ab Erinyibus circumdetur, consilio Apollinis Athenas ad Athenae templum advenit. In iudicio Athenae absolutus redivit ad Argos; Erinyes appellavit mites Eumenides. Apud neutrum[1] haec fabula reperitur. Personae dramatis: Pythia fatidica, Apollo, Orestes, Clytaemnestrae umbra, chorus Eumenidum, Athena, comitatus.
Notae recensere
Plura legere si cupis recensere
- A. L. Brown, "Some Problems in the Eumenides of Aeschylus", The Journal of Hellenic Studies, 1982ː 26-32