Iustitia
Iustitia notio philosophiae quae moralis, ethica, rationalis, legalis, naturalis, religiosa, distributiva et aequalis, quae et agit de suppliciis statuendis, si quis iustitiae principia violet.[1] Mire eam Cicero finiebat atque simul ostendebat quomodo ex hominum cupidine in instituta et leges multarum civitatum paulatim transieritː Iustitia est habitus animi communi utilitate conservata suam cuique tribuens dignitatem. Eius initium est ab natura profectum; deinde quaedam in consuetudinem ex utilitatis ratione venerunt: postea res et ab natura profectas et ab consuetudine probatas legum metus et religio sanxit.[2]

Iohannes Rawls contendit iustitiam primam virtutem esse institutorum socialium. Eodem modo ad institutorum regnum relatur? quo veritas ad rationem.[3] Iustitia sit plus quam benevolentia, caritas, misericordia, liberalitas.