Ariobarzanes mons
Ariobarzanes[1] (Persice nunc البرز ʔælˈboɾz) est systema magnum iugorum montium Iraniae septentrionalis, haud longe a mari Hyrcani litoris meridiani distans. Parthos a Massagetis Ariobarzanes dividit, ut Orosius dicit, id est Persiam a regionibus borealibus. Altae planitiei Iranicae Ariobarzanes pars est.
Vide etiam paginam discretivam: Ariobarzanes (discretiva).
A montibus Talyschensibus in occidente ad montes Turcomano-Chorassanicos[2] in oriente Ariobarzanes extenditur. Cacumen altissimum est Hyrcanus mons (qui et Demavendum[3] appellatur), 5609 m altum, mons ignifer exstinctus, haud longe ab Teherano situs.
Simurgi nidus in Ariobarzane fuisse Firdausius in Libro regum dicit.
Notae
recensere- ↑ Ex Orosio I 2, 42, cf. Real-Enzyklopädie s.v., Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 585.
- ↑ Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Туркмено-Хорасанские горы.
- ↑ Eduardi Eichwald Plantarum novarum quas in itinere caspio-caucasico observavit..., p. 8; Vita, in: Sven Hedin. Der Demawend, Diss., Halle, 1892.
Nexus externi
recensere
|
Situs geographici et historici: Locus: 36°4′33″N 51°47′46″E • Store norske Lexikon |