Areopagiticus

Areopagiticus (Graece Ἀρεοπαγιτικός)^[1] est oratio deliberativa (συμβουλευτικόν γένος) anno 355 aut 354 a.C.n.^[2] a rhetore Isocrate scripta, qua consilia politica civibus suis dabat. Nam plus quam octoginta annos natus in Atheniensium ecclesia se populum adloquentem fingebat.

Argumentum

Isocrates corruptos mores politicos inclinatarum rerum Atheniensium causam fuisse existimabat. Cuius rei remedium civibus proponebat ut maiorum democratiam restituerent, hoc est democratiam aetate bellorum adversus Persas vigentem, tum cum Areopagi consilium, quod ex emeritis archontibus constabat, praepotens in republica consilium erat atque moribus custodiendis praecipuam operam dabat. Post legem anno 462 a.C.n. latam potentiam amiserat. Item sorti ad magistratus eligendos comitia praevertebat quibus optimi veltuti diiudicarentur. Quamquam nomina a democratiae fautoribus honorata, Solonem et Clisthenem, praetendit, ipsumque vocabulum "democratia" iterum atque iterum repetit Isocrates eadem sentire atque oligarchici moderati quorum dux Theramenes anno 404 a.C.n. cum ceteris trigintaviris hortantibus Lacedaemoniis electus erat ut priscam Atheniensium rempublicam (πάτριος πολιιεία) restitueret. Hanc accusationem ut evaderet ultima orationis parte triginta tyrannorum gesta vehementer vituperat.

In Isocratis honorem poeta Anglicus Iohannes Miltonus orationem Areopagitica (1644) publicavit^[3] de imprimendi libertate. Nam ut Isocrates illam orationem numquam pronuntiavit, tantum typographice divulgavit.

Notae

↑ Oratio VII in corpore Isocratico.
↑ Sunt qui malint 357/6 a.C.n. Vide C. Bouchet (2015), fortasse recte.
↑ Clay Daniel, "Why "Areopagitica?"", South Atlantic Review, 2010ː 19-33

Editiones

Collection des Universités de Franceː Georges Mathieu, Isocrate. Discours III. Les Belles Lettres, 1942. Cum apparatu critico et versione Gallica.

Plura legere si cupis

C. Bouchet, "Isocrate, la seconde Confédération maritime et l’Aréopagitique", Historika : Studi di Storia Greca e Romana; 2015ː 423-431
Paul Demont, "La réflexion d’Isocrate sur le pouvoir dans les années 360-350" in Fondements et crises du pouvoir, Ausonius, 2003ː 35-46
Slobodan Dušani, "Les Lois et les programmes athéniens de réforme constitutionnelle au milieu du IVe siècle", Revue Française d'Histoire des Idées Politiques, 2002ː 341-350
Werner Jaeger, "The date of Isocrates' "Areopagiticus" and the Athenian opposition", Harvard Studies in Classical Philology, 1940ː 409-450
François Vannier, "Remarques financières à Athènes, au lendemain de la guerre des alliés" in Mélanges Pierre Lévêque, 1993ː 339-344

Nexus externi

Textus Graecus apud Perseum et Ἀρεοπαγιτικός apud Vicifontem

[1] Oratio VII in corpore Isocratico.

[2] Sunt qui malint 357/6 a.C.n. Vide C. Bouchet (2015), fortasse recte.

[3] Clay Daniel, "Why "Areopagitica?"", South Atlantic Review, 2010ː 19-33

[1]

[2]

[3]