Angelus
Haec pagina spirito explicat. Si aliud quaeris quod etiam "Angelus" appellatur, vide Angelus (discretiva).
Angelus (-i, m.; Palaeograece ἄγγελος 'nuntius') est spiritus opinabilis, cuius ingenium in variis religionibus et mythologiis invenitur, praesertim qui deum servit. In Christianismo, diabolus etiam angelos habere dicitur, qui a Deo deverterunt. Nonnumquam angeli depicti sunt ut homines alati, quibus halo sive corona lucis circum caput est. In Zoroastrianismo et fidibus Abrahamicis, nonnunquam tamquam spiritus augusti benevolentes esse dicuntur, qui agunt inter caelum et terram tamquam vel mediatores, vel spiritus custodes, vel vis pro hominibus.
Origo vocabuliRecensere
Angelus, vocabulum Latinum, ex lingua Graeca antiqua communi sumptum est, id est ἄγγελος (ángelos) 'nuntius, legatus', vocabulum affine verbo ἀγγέλλω (angéllō), quod 'adnuntiare, referre nuntium' interpretatur. Antiquissima verbi forma est Mycenaea lingua a-ke-ro litteris Lineare B scripta.
Imprimis ángelos est interpretatio verbi Hebraii mal'akh, quod simpliciter 'nuntius' interpretatur, naturae notione vel divinae vel humanae carens. Hieronymus autem in suis Bibliis Sacris conversis decrevit duas notiones: ubi prior enim textus verbo mal'akh atque ángelos ad hominem vocandum utebantur, Hieronymus "nuntius" ac "legatus" utebatur; cum autem supernaturale de spiritu loqueretur, verbum angelus apparet. Quod discrimen invenitur in posterioribus Bibliis comversis, in priscis exegetibus Iudaeis Christianisque, denique in studiosis hodiernis.
Chori angelorumRecensere
Sphaera primaRecensere
Sphaera secundaRecensere
Sphaera tertiaRecensere
Nexus interni
Nexus externiRecensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad angelos spectant. |