Res Publica Altai[1] (Altaice Алтай Республика, tr. Altaj Respublika; Russice Республика Алтай, tr. Respublika Altaj) est subiectum Foederationis Russicae, in Siberia occidentali situm, et in Districum (Circulum) Foederalem Sibericum Foederationis Russicae inclusum. Circa 214 milia incolarum habet (anno 2015).

Wikidata Altai (res publica)
Res apud Vicidata repertae:
Altai (res publica): insigne
Altai (res publica): insigne
Altai (res publica): vexillum
Altai (res publica): vexillum
res publica
Civitas: Russia
Locus: 50°51′0″N 86°54′0″E
Nomen officiale: Республика Алтай
Situs interretialis

Fines

Procuratio superior: Russia
Territoria finitima: Territorium Altaicum, Regio Kemerovensis, Chakassia, Tuva, East Kazakhstan Region, Bayan-Ölgii Province, Xinjiang

Forma

Area: 92 903 chiliometrum quadratum
Caput: Ulala

Gestio

Praefectus: Andreas Turčak
Consilium: State Assembly of the Altai Republic

Vita

Incolae: 210 765
Sermo publicus: Russica, lingua Altaica
Zona horaria: Tempus Omiense, Tempus Crasnoiarianum, UTC+07:00, Asia/Barnaul

Commemoratio

Paean: National Anthem of the Altai Republic

Sigla

Siglum autoraedarum: 04

Tabula aut despectus

Altai (res publica): situs
Altai (res publica): situs

Caput rei publicae est Ulala. Linguae publicae sunt Altaica et Russica.

Geographia

recensere
 
Situs rei publicae Altai

Res Publica Altai, aream 92 903 chm2 habens, sita est in montibus Altaicis. Altissimus montium illorum atque Siberiae, nomine Belucha (4506 m), situs est in parte meridionali huius rei publicae. Lacus maximus Rei Publicae Altai est Altinus (Telescensis), fluvii amplissimi sunt Bia et Catuna.

Res Publica Altai contermina est cum territorio Altaico in septentrio-occidente, regione Kemerovensi in septentrio-oriente, rebus publicis Foederationis Russicae Tuva et Chakassia in oriente, Kazachstania in meridie-occidente atque Re Publica Popularis Sinarum et Mongolia in meridie.

Historia

recensere

Terrae, nunc a Re Rublica Altai occupatae, in Russiam inclusae sunt saeculo duodevicesimo. Die 1 Iunii anno 1922 formata est Regio Autonoma Oiratica (ab anno 1932 'Oirotica', et ab anno 1948 'Altaica Montana'[2] vocabatur), quae ab anno 1937 in territorium Altaicum includebatur. Regio autonoma illa die 25 Octobris 1990 proclamata est res publica autonoma Russiae, et a die 12 Decembris anni 1993 nomen suum officialem hodiernum habet.

  1. "Respublica Altai, distr. Ulagan, in vicinis pagi Czibit, schistose subfixum" — Fabaceae Lindl. (Leguminosae Juss.) in situ Herbarii Kryloviani Universitatis Tomskensis.
  2. Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Горно-Алтайская.. Vel Montano-Altaica, — Notulae systematicae, vol.14-16, 1961, p. 126; Eesti NSV Teaduste Akadeemia toimetised, vol. 15-16, 1966, p. 392; cf. montano-altaica in binominibus.

Nexus externi

recensere
  Situs geographici et historici: Locus: 50°51′0″N 86°54′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Rem Publicam Altai spectant.