4381 Uenohara

4381 Uenohara
Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	0.0815991
Axis semimaior	3.0277484 UA
perihelion	2.7806869 UA
aphelion	3.2748099 UA
Inclinatio orbitalis	11.22537°
Longitudo nodi ascendentis	108.17694°
Argumentum perihelii	229.83272°
Anomalia media	13.81103°
Periodus orbitalis	5.2685109420945 anni
Res physicae
Diameter	20.49 km
Massa	kg
Densitas media	g/cm3
Periodus rotationis	h m
Classis spectralis	Tholen: —, SMASS: —
Magnitudo absoluta	11.20
Albedo	0.1394
De recognitione
Primus repertor	N. Kawasato
Repertum	die 22 Novembris 1989
Designationes aliae	1989 WD1, 1952 UF, 1954 CD, 1955 HS, 1960 HB, 1976 HN, 1978 TO4, 1979 YQ8, 1983 TD1

4381 Uenohara, olim designationibus 1989 WD1, 1952 UF, 1954 CD, 1955 HS, 1960 HB, 1976 HN, 1978 TO4, 1979 YQ8, et 1983 TD1 agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 11.20 monstrat. Die 22 Novembris 1989 a Nobuhiro Kawasato, astronomo apud Observatorium Uenohara versato, repertus est.

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 4381 Uenohara per dies 1924 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 3.03 et eccentricitatem 0.08, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.78, quam maxime unitatibus 3.27. Inclinatio orbitalis 11.23° reperiebatur, anomalia media 13.81°.

Nexus externi

Data astronomica: "20004381" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.