4145 Maximova

4145 Maximova
Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	0.1992295
Axis semimaior	2.2724145 UA
perihelion	1.8196825 UA
aphelion	2.7251465 UA
Inclinatio orbitalis	4.86233°
Longitudo nodi ascendentis	292.83145°
Argumentum perihelii	35.39475°
Anomalia media	131.08031°
Periodus orbitalis	3.425622778371 anni
Res physicae
Diameter	— km
Massa	kg
Densitas media	g/cm³
Periodus rotationis	h m
Classis spectralis	Tholen: —, SMASS: —
Magnitudo absoluta	13.6
Albedo	—
De recognitione
Primus repertor	L. Žuravlëva
Repertum	die 29 Septembris 1981
Designationes aliae	1981 SJ7, 1967 PB, 1974 RC1, 1981 WB5

4145 Maximova,^[1] olim designationibus 1981 SJ7, 1967 PB, 1974 RC1, et 1981 WB5 agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 13.6 monstrat. Die 29 Septembris 1981 a Ludmila Žuravlëva, astronomo apud Observatorium Astrophysicum Crimaeae versato, repertus est.^[2]

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 4145 Maximova per dies 1251 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.27 et eccentricitatem 0.2, distans igitur a sole quam minime unitatibus 1.82, quam maxime unitatibus 2.73. Inclinatio orbitalis 4.86° reperiebatur, anomalia media 131.08°.

Notae

Data astronomica: "20004145" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.

Systema Solare nostrum

Sol Planetae: Mercurius \| Venus \| Tellus (Terra) \| Mars \| Iuppiter \| Saturnus \| Uranus \| Neptunus
Planetulae: Ceres \| Pluto \| Haumea \| Makemake \| Eris Corpora alia: Satellites \| Luna \| Asteroides (+ indices) \| Corpora transneptuniana
Vide etiam indices corporum Systematis Solaris redactos secundum radium et massam.