190 Ismene

Vide etiam paginam discretivam: Ismene.

190 Ismene
Genus	Asteroides Cinguli Principalis Exterioris
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	.1646991836943505
Axis semimaior	3.981142463729384 UA
perihelion	3.325451549782239 UA
aphelion	4.636833377676529 UA
Inclinatio orbitalis	6.166141724855676°
Longitudo nodi ascendentis	175.9650039087821°
Argumentum perihelii	274.56085929°
Anomalia media	194.7827946573028°
Periodus orbitalis	7.943644145424 anni
Res physicae
Diameter	km
Massa	kg
Densitas media	g/cm3
Periodus rotationis	6 h 31.199999 m
Classis spectralis	Tholen: P, SMASS: X
Magnitudo absoluta	7.59
Albedo	0.066
De recognitione
Primus repertor	C. H. F. Peters
Repertum	die 22 Septembris 1878
Designationes aliae	1947 QJ, 1951 DB

190 Ismene, olim designationibus 1947 QJ et 1951 DB agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis Exterioris attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 7.59 monstrat. Die 22 Septembris 1878 a Christiano Henrico Friderico Peters in Observatorio Litchfield versato repertus est. In mythologia Graeca Ismene, e qua asteroides appellatus est, fuit Antigones soror.

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 190 Ismene per dies 2901 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 3.98 et eccentricitatem 0.16, distans igitur a sole quam minime unitatibus 3.33, quam maxime unitatibus 4.64. Inclinatio orbitalis 6.17° reperiebatur, anomalia media 194.78°.

Nexus externi

Data astronomica: "20000190" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.