137 Meliboea
Vide etiam paginam discretivam: Meliboea
| 137 Meliboea | |
|---|---|
| Genus | Asteroides Cinguli Principalis |
| Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010 | |
| Excentricitas | .2186023877275813 |
| Axis semimaior | 3.117901837654671 UA 2.436321051243146 UA
3.799482624066195 UA |
| Inclinatio orbitalis | 13.4120817249021° |
| Longitudo nodi ascendentis | 202.3969070073811° |
| Argumentum perihelii | 106.9803568869175° |
| Anomalia media | 151.7588200480389° |
| Periodus orbitalis | 5.5055645542458 anni |
| Res physicae | |
| Diameter | km |
| Massa | kg |
| Densitas media | g/cm3 |
| Periodus rotationis | 15 h 7.800007 m |
| Classis spectralis | C
— |
| Magnitudo absoluta | 8.05 |
| Albedo | 0.0503 |
| De recognitione | |
| Primus repertor | I. Palisa |
| Repertum | die 21 Aprilis 1874 |
| Designationes aliae | 1958 UE, 1962 GB, A923 FA |
137 Meliboea,[1] olim designationibus 1958 UE, 1962 GB, et A923 FA agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 8.05 monstrat. Die 21 Aprilis 1874 ab Iohanne Palisa in Observatorio Classiarii Austriae versato repertus est.[2] In mythologia Graeca Meliboea, e qua asteroides appellatum esse censetur, fuit filia Niobes; eam in matrimonium duxit Neleus.
Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 137 Meliboea per dies 2011 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 3.12 et eccentricitatem 0.22, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.44, quam maxime unitatibus 3.8. Inclinatio orbitalis 13.41° reperiebatur, anomalia media 151.76°.
Notae recensere
- ↑ Nomina asteroidum iussu Unionis Astronomicae Internationalis imposita sunt.
- ↑ "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets". IAU Minor Planet Center. Universitas Harvardiana
Nexus externi recensere
|
Data astronomica: "20000137" apud JPL Small-Body Database. |
Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.
 |
| Sol Planetae: Mercurius | Venus | Tellus (Terra) | Mars | Iuppiter | Saturnus | Uranus | Neptunus |
| Planetulae: Ceres | Pluto | Haumea | Makemake | Eris Corpora alia: Satellites | Luna | Asteroides (+ indices) | Corpora transneptuniana |
| Vide etiam indices corporum Systematis Solaris redactos secundum radium et massam. |