117 Lomia

117 Lomia
Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	.02897222914964299
Axis semimaior	2.988915799687573 UA
perihelion	2.902320246230036 UA
aphelion	3.075511353145111 UA
Inclinatio orbitalis	14.93204678168724°
Longitudo nodi ascendentis	348.9773245116681°
Argumentum perihelii	60.90544402731538°
Anomalia media	211.7453416347302°
Periodus orbitalis	5.1674790360222 anni
Res physicae
Diameter	km
Massa	kg
Densitas media	g/cm3
Periodus rotationis	9 h 7.6199913 m
Classis spectralis	Tholen: XC, SMASS: X
Magnitudo absoluta	7.95
Albedo	0.0528
De recognitione
Primus repertor	A. Borrelly
Repertum	die 12 Septembris 1871
Designationes aliae	A900 DA, A900 MC

117 Lomia, olim designationibus A900 DA et A900 MC agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 7.95 monstrat. Die 12 Septembris 1871 ab Alphonso Ludovico Nicolao Borrelly in Observatorio Massiliae versato repertus est. Origo nominis nescitur, sed apud Lamiam esse potest ratione malae orthographiae.

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 117 Lomia per dies 1887 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.99 et eccentricitatem 0.03, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.9, quam maxime unitatibus 3.08. Inclinatio orbitalis 14.93° reperiebatur, anomalia media 211.75°.

Nexus externi

Data astronomica: "20000117" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.