Lingua Suahelica

lingua
(Redirectum de Suahelice)

Lingua Suahelica[1] seu Swahelica[2] (in lingua ipsa Kiswahili appellata) est lingua Bantuensis a diversis gregibus ethnicis adhibentur, qui nonnullas magnas litoris Oceani Indici regiones in orientali continentis Africanae parte incolunt, a Kenia septentrionali ad Mozambicum septentrionalem, Insulis Comorianis comprehensis.[3] Quamquam solum 15–20 milliones hominum Suahili ut sermo patrius utuntur, ea est lingua civitatis vel lingua publica trium civitatum: Tanzaniae, Keniae, et Reipublicae Democraticae Congensis. Intra multum Africae Orientalis, homines ea ut lingua franca utuntur.

Lingua Suahelica
Kiswahili
Taxinomia
Locutores45.000.000
Sigla1 sw, 2 swa, 3 swa
Status publicus
OfficialisKenia, Res publica democratica Congensis, Tanzania, Uganda
PrivataBurundia, Kenia, Mozambicum, Res publica democratica Congensis, Ruanda, Tanzania, Uganda, Zambia
Litterae
Scriptura
Procuratio
Pater noster lingua Suahili scriptum

Ex insula Zanzibar fortasse orta est, aliqua verba e lingua Arabica adhibens. Vocabulum Arabicum سواحیلی (suahili) est adiectivum quod 'litorale, litorarium, litoreum' significat (Reig 2008:2487).

Regiones

recensere

In Tanzania sola lingua publica est Suahili. In Kenia Anglica et Suahili sunt linguae publicae.

Lingua abecedario Arabico scripta

recensere

Lingua Suahelica abecedario Arabico (أبجدية عربية) scripta est, sed etiam abecedario Latino.

Nexus interni

  1. "Suahelica" in nominibus zoologicis nonnullis reperitur
  2. Vide titulum libri Etymologia latina-swahelica (Tabora: Apud missionarios Africae (White Fathers), 1924)
  3. Prins 1961.

Bibliographia

recensere
  • Ashton, E. O. 1947. Swahili Grammar: Including intonation. Essex: Longman House. ISBN 0-582-62701-X.
  • Blommaert, Jan. 2003. Situating language rights: English and Swahili in Tanzania revisited (sociolinguistic developments in Tanzanian Swahili). Working Papers in Urban Language & Literacies, 23. Gent: University of Gent.
  • Brock-Utne, Birgit. 2001. Education for all—in whose language? Oxford Review of Education 27 (1): 115–134.
  • Chiraghdin, Shihabuddin, et Mathias Mnyampala. 1977. Historia ya Kiswahili. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0-19-572367-8.
  • Contini-Morava, Ellen. 1994. Noun Classification in Swahili.
  • Lambert, H. E. 1956. Chi-Chifundi: A Dialect of the Southern Kenya Coast. Kampala.
  • Lambert, H. E. 1957. Ki-Vumba: A Dialect of the Southern Kenya Coast. Kampala.
  • Lambert, H. E. 1958. Chi-Jomvu and ki-Ngare: Subdialects of the Mombasa Area. Kampala.
  • Marshad, Hassan A. 1993. Kiswahili au Kiingereza (Nchini Kenya). Nairobi: Jomo Kenyatta Foundation. ISBN 9966-22-098-4.
  • Nurse, Derek, et Thomas J. Hinnebusch. 1993. Swahili and Sabaki: a linguistic history. University of California Publications in Linguistics, 121.
  • Ogechi, Nathan Oyori. 2003. On language rights in Kenya (on the legal position of Swahili in Kenya). Nordic Journal of African Studies 12(3): 277–295.
  • Prins, A. H. J. 1961. The Swahili-Speaking Peoples of Zanzibar and the East African Coast (Arabs, Shirazi and Swahili). In Ethnographic Survey of Africa, ed. Daryll Forde. Londinii: International African Institute.

Prins, A. H. J. 1970. A Swahili Nautical Dictionary. Preliminary Studies in Swahili Lexicon, 1. Dar es Salaam.

  • Reig, Daniel. 2008. Dictionnaire Arabe-Français. Lutetiae: Larousse.
  • Whiteley, Wilfred. 1969. Swahili: the rise of a national language. Studies in African History. Londinii: Methuen.


 
Stipula

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!