Sergius Michaelis filius Solov'ëv (Russice Сергей Михайлович Соловьёв, Sergej Michajlovič Solov'ëv) die 25 Octobris (calenadario Gregoriano) anni 1885 Mosquae natus et die 2 Martis anni 1942 Casaniae mortuus, Sergii Solov'ëv historici nepos, Andreae Belyj amicus, poeta et diurnarius et interpres Russicus fuit.

Wikidata Sergius Solov'ëv (iunior)
Res apud Vicidata repertae:
Sergius Solov'ëv (iunior): imago
Sergius Solov'ëv (iunior): imago
Nativitas: 13 Octobris 1885; Moscua
Obitus: 2 Martii 1942; Casanum
Patria: Imperium Russicum, Russica Sovietica Foederativa Socialistica Res Publica, Unio Sovietica

Familia

Genitores: Mikhail Solovʹev; Q124603858

Vide etiam paginam discretivam: Solov'ëv

In Universitate Mosquensi humanitati studuit. Cum periodico symbolistarum Mosquensium Libra cumque officina libraria eorum Scorpione collaboravit. Presbyter orthodoxus anno 1916 ordinatus est, postea in ecclesiam Catholicam orientalem iniit et cathedralis Immaculatae conceptionis Mosquae sacerdos fit[1]. Prometheum vinctum Aeschyli Russice vertit multosque alios poetas Graecos, Latinos, Germanicos, Anglicos; Aeneidis versionem post Valerium Brjusov finivit. Anno 1931 cum aliis catholicis Mosquensibus arrestatus et in carcere morbo mentis gravi affectus est.

Libri poematum recensere

  • Flores et thus (Цветы и ладан, 1907)
  • Crurifragium (Latine nominatum, 1908)
  • Aprilis (Апрель, 1910)
  • Virginis regiae floralia (Цветник царевны, 1913)
  • Reditus in domum natalem (Возвращение в дом отчий, 1916)
  • Collectio carminum (Собрание стихотворений, 2007[2])

Notae recensere

  1. Смирнов М. Последний Соловьев. - М.: Прогресс-Традиция, 2014. - 304 с., ил. - ISBN 978-5-89826-429-1. (Russice)
  2. Сост., подгот. текста и примеч. В. А. Скрипкиной. Послесловие Стефано Гардзонио. — М.: Водолей Publishers, 2007. — 856 с. — (Серебряный век. Paralipomenon). ISBN 978-5-902312-22-2 (Russice)