Orela

Orela^[1] (Russice Орёл, tr. Orël) est urbs in Russia Europaea, ad flumen Occam in ostio Oreli^[2] fluvii sita, metropolis regionis Orelensis Foederationis Russicae. Circa 320 milia incolarum (anno 2016) habens, valens sedes industriae et mercaturae atque locus intersectionis viarum magni valoris est.

Historia

Orela anno 1566 ut arx condita est. Ab anno 1796 fuit metropolis gubernii Orelensis, quod ad annum 1928 exsistebat. Ab anno 1937 urbs est sedes administrativa regionis Orelensis. Tempore Belli Magni Patrii pugnae gravissimae in regione Orelae acciderunt. Urbs ipse, die 3 Octobris 1941 ab exercitu Germanico occupata, die 5 Augusti 1943 a copiis Sovieticis liberata est. In honorem liberationis Orelae et Bielogrodae Moscuae salutatio e 124 gunnis producta est, quae tempore belli illius fuit prima talis salutatio, liberationem urbium Sovieticarum signans. Propterea, Orela (una cum Bielogroda) cognominata est "urbs salutationis primae". Anno 2007 autem Orela una e primis in Russia titulum "Urbis gloriae militaris" obtinuit.

Incolae notabiles

Ioannes Turgenev, Paulus Sternberg, Michael Bachtin, Ioannes Fomin Orelae nati sunt. Petrus Kireevskij in villa sua prope Orelam sita mortuus est.

Notae

↑ Ioannis Tomkae Szászky Introductio in orbis antiqui et hodierni geographiam, vol. I., p. 425; vel Orelum, — Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 524.
↑ Russice Орлик, — Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 524.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Orelam spectant.

Situs geographici et historici: Locus: 52°58′7″N 36°4′10″E • GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия

[1] Ioannis Tomkae Szászky Introductio in orbis antiqui et hodierni geographiam, vol. I., p. 425; vel Orelum, — Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 524.

[2] Russice Орлик, — Alexii Scatebrani Initia eloquentiae Latinae (Солопов А.И. Начала латинской стилистики. М., 2008), p. 524.

[1]

[2]