Nucleus Telluris exterior[1] est pars Telluris (vel geosphaera) quae nucleum interiorem circumcingit. Liquidum est, et latitudinem circa 2266 chiliometra habet; exterior nuclei margo circa 2890 chiliometra sub superficie Telluris iacet. Temperatura in superficie nuclei liquidi circa 4400 °C, est, in confinio cum nucleo interiore circa 6100 °C. Ligationibus ferri et niccoli compositus esse putatur; etiam sulphur et oxygenium in nucleo exteriore adsunt.

Structura Telluris: 1a, cortex oceanicus; 1b, cortex continentalis; 2, mantele Telluris; 3, nucleus Telluris; 4, lithosphaera; 5, asthenopshaera; 6/3a, nucleus exterior; 7/3b, nucleus interior.

Ab Inge Lehmann, quae undis seismicis studuerat. anno 1936 nucleus exterior inventus est. Undae aliquae a margine nuclei interioris refringuntur; hoc confinium disiectio Bulleniana et disiectio Lehmanniana' nuncupatur.

Convectio metallorum liquidorum in nucleo exteriore campum magneticum Telluris efficit.

Notae recensere

  1. Vide fontes commentarii de nucleo toto.

Bibliographia recensere

Nexus externi recensere