Sulphur[1][2] seu sulphurium[3] est elementum chemicum, non-metallum abundans et multivalens, cuius signum S et numerus atomicus 16 est. Atomi sulphuris sub condicionibus solitis moleculas cyclicas octatomicas formulae S8 formant. Sulphur elementarium est in temperatura cubiculari solidum flavum crystallinumque. Duritas Mohs sulphuris est 2,0.

16 phosphorussulphurchlorum
O

S

Se
Proprietates generales
Nomen, Symbolus, Numerus Atomicus sulphur, S, 16
Grex, Periodus, Glaeba 16, 3, p
Color
flavus
Pondus atomicum 32,065(5)  g·mol−1
e- per sphaeram 2, 8, 6
Proprietates physicae
Status Solidus
Densitas (circa 20°C) 2,07  g·cm−3
Densitas liquidi p.l. 1,819  g·cm−3
Punctum liquefactionis 388,36 K
(115,21 °C, 239,38 °F)
Punctum fervoris 717,8 K
(444,6 °C, 832,3 °F)
Punctum criticum 1314 K, 20,7 MPa
Calor latens fusionis 1,727 kJ·mol−1
Capacitas caloris (25 °C) 22,75 J·mol−1·K−1
Pressio vaporis
P(Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k
at T(K) 375 408 449 508 591 717
Proprietates atomicae
Structura crystallina Orthorhombica
Affectus oxidationis 4,6,-2
Radius covalentiae 105±3  pm
Radius Van der Waals 180 pm
Varietas
Conductus caloris (25 °C) 0,205  W/(m·K)

Sulphur elementarium atque minerales sulfidi sulfatique in natura inveniuntur. Crystalla sulphuris a collectoribus quaeruntur propter figuras polyedricas clare coloratas. Apud antiquos sulphur ad locos fumigandos adhibebatur et cum fulmine tonitruque coniungebatur. In libro Genesis Dominus super Sodomam et Gomorram sulphur et ignem pluit.[4] Postea in pulverem pyrium adhibitum est. Anno 1777 Antonius Lavoisierius sulphur elementum, non rem compositam, esse confirmavit.

De scriptura recensere

Saeculo primo a.C.n. coepta est mutatio, qua consonantes mutae /p, t, k/ post liquidas et nasales aspirabantur, sicut triumpus > triumphus, Cartago > Carthago, pulcer > pulcher, sepulcrum > sepulchrum, lacrima > lachrima. Quae mutatio phonologica et sociolinguistica non tamen subito ad omnia verba pertinuit, ut ex Cicerone (Or. 160) cognovimus. Qui enim pulchrum se praeferre pulcro dixit, sed sepulchrum et lachrimam reiecit. Etiam sulpur > sulphur pro testimonio huius mutationis dici potest. Editores philologi formis q.s. sulpur et sulphur favere videntur. Sulfur autem posterioris Latinitatis est, quae pronuntiatio formam sulphur poscit iam vulgarem factam.

Nexus interni

Notae recensere

  1. "Sulphur -- elementum chemicum" (vide p. 39 apud Google Books)
  2. "Schwefel: sulphur ... sulfur [voc.lat.vet]" apud Lexicon Latinum hodiernum
  3. "Sulphurium": Peter van der Krogt, "Elementa chemica" apud situm Elementymology & Elements Multidict.
  4. Blue Letter Bible, Genesis 19:24 (Editio Vulgata).

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad sulphur spectant (Sulphur, Sulfur).
Elementa chemica: series paginarum brevium

1 H 2 He 3 Li 4 Be 5 B 6 C 7 N 8 O 9 F 10 Ne 11 Na 12 Mg 13 Al 14 Si 15 P 16 S 17 Cl 18 Ar 19 K 20 Ca 21 Sc 22 Ti 23 V 24 Cr 25 Mn 26 Fe 27 Co 28 Ni 29 Cu 30 Zn 31 Ga 32 Ge 33 As 34 Se 35 Br 36 Kr 37 Rb 38 Sr 39 Y 40 Zr 41 Nb 42 Mo 43 Tc 44 Ru 45 Rh 46 Pd 47 Ag 48 Cd 49 In 50 Sn 51 Sb 52 Te 53 I 54 Xe 55 Cs 56 Ba 57 La 58 Ce 59 Pr 60 Nd 61 Pm 62 Sm 63 Eu 64 Gd 65 Tb 66 Dy 67 Ho 68 Er 69 Tm 70 Yb 71 Lu 72 Hf 73 Ta 74 W 75 Re 76 Os 77 Ir 78 Pt 79 Au 80 Hg 81 Tl 82 Pb 83 Bi 84 Po 85 At 86 Rn 87 Fr 88 Ra 89 Ac 90 Th 91 Pa 92 U 93 Np 94 Pu 95 Am 96 Cm 97 Bk 98 Cf 99 Es 100 Fm 101 Md 102 No 103 Lr 104 Rf 105 Db 106 Sg 107 Bh 108 Hs 109 Mt 110 Ds 111 Rg 112 Cn 113 Nh 114 Fl 115 Mc 116 Lv 117 Ts 118 Og