Neith

Nēïth,^[1] dea Aegyptia, psychopompa, bellicae, venaticae, textrinae artium patrona, et urbis Sais, Mater Suchi i Phre. Aegyptii eam arcu et sagittis armatam depingebant, sive iaculo hamato. Rogante Mendete bello inter Horum et Seth de Aegypti regno accipiendo intercessit; favit Horo. Maximum eius templum in urbe Sai colebatur ubi magnae feriae ab Herodoto descriptae in eius honorem qiotannis celebrabantur.

Neith

Nomen Aegyptium

Hieroglyphica

Translitteratio

nỉ.t, n.t

Habebatur eadem esse ac Minerva/Athena^[2]. Apud Aegyptios, nonnumquam et Nepthydi et Anucidi adsimilabatur.

Notae recensere

↑ Platonis Timaeus, 21E: “Ἔστιν τις κατ’ Αἴγυπτον,” ἦ δ’ ὅς, “ἐν τῷ Δέλτα, περὶ ὃν κατὰ κορυφὴν σχίζεται τὸ τοῦ Νείλου ῥεῦμα Σαϊτικὸς ἐπικαλούμενος νομός, τούτου δὲ τοῦ νομοῦ μεγίστη πόλις Σάις—ὅθεν δὴ καὶ Ἄμασις ἦν ὁ βασιλεύς—οἷς τῆς πόλεως θεὸς ἀρχηγός τίς ἐστιν, Αἰγυπτιστὶ μὲν τοὔνομα Νηίθ, Ἑλληνιστὶ δέ, ὡς ὁ ἐκείνων λόγος, Ἀθηνᾶ· μάλα δὲ φιλαθήναιοι καί τινα τρόπον οἰκεῖοι τῶνδ’ εἶναί φασιν. "'Est quidam in Aegypto inferiore," inquit, "in Delta, circa quam de summo finditur Nili flumen, Saiticus dictus nomos. Huius autem nomi maxima civitas Sais—unde quidem et Amasis erat rex—quibus civitatis dea conditrix quedam est, Aegyptie quidem nomine Neith, Graece autem, secundum eorum verbum, Athena. Valde autem Athenensium amatores et quodam modo cognatos eorum esse aiunt."
↑ Herodotus, Euterpia 59. Cicero, De natura deorum III.59 qui eam "secundam Minervam" facit.

Plura legere si cupis recensere

D. Mallet, Le culte de Neit à Saïs, Paris : Ernest Leroux, 1888

Nexus externus recensere

Vicimedia Communia plura habent quae ad Neith spectant.

[1] Platonis Timaeus, 21E: “Ἔστιν τις κατ’ Αἴγυπτον,” ἦ δ’ ὅς, “ἐν τῷ Δέλτα, περὶ ὃν κατὰ κορυφὴν σχίζεται τὸ τοῦ Νείλου ῥεῦμα Σαϊτικὸς ἐπικαλούμενος νομός, τούτου δὲ τοῦ νομοῦ μεγίστη πόλις Σάις—ὅθεν δὴ καὶ Ἄμασις ἦν ὁ βασιλεύς—οἷς τῆς πόλεως θεὸς ἀρχηγός τίς ἐστιν, Αἰγυπτιστὶ μὲν τοὔνομα Νηίθ, Ἑλληνιστὶ δέ, ὡς ὁ ἐκείνων λόγος, Ἀθηνᾶ· μάλα δὲ φιλαθήναιοι καί τινα τρόπον οἰκεῖοι τῶνδ’ εἶναί φασιν. "'Est quidam in Aegypto inferiore," inquit, "in Delta, circa quam de summo finditur Nili flumen, Saiticus dictus nomos. Huius autem nomi maxima civitas Sais—unde quidem et Amasis erat rex—quibus civitatis dea conditrix quedam est, Aegyptie quidem nomine Neith, Graece autem, secundum eorum verbum, Athena. Valde autem Athenensium amatores et quodam modo cognatos eorum esse aiunt."

[2] Herodotus, Euterpia 59. Cicero, De natura deorum III.59 qui eam "secundam Minervam" facit.

[1]

[2]