Mare Sargassum,[1] vel fortasse Mare Sargassi,[2] est regio Oceani Atlantici a quattuor fluminibus quae gyrum oceanicum constituunt finitum.[3] Quod corpus aquae, omnium aliorum regionum marium appellatorum dissimile, finibus terrestribus caret.[4][5][6] Ab aliis Oceani Atlantici partibus a Sargasso, herba marina fusca, et saepe ab aqua caerulea tranquillaque distinguitur.[3]

Area superficialis est 3 500 000 chiliometrorum quadratorum.
Mare Sargassum finitur a Floridae flumine ad occidentem versus, Flumine Atlantico Septentrionali ad septentriones versus, Flumine Canariarum ad orientem versus, et Flumine Aequatoriali Septentrionali ad meridiem versus.
Massae sargassi in Mari Sargasso fluitant.

Mare finitur a Floridae flumine ad occidentem versus, Flumine Atlantico Septentrionali ad septentriones versus, Flumine Canariarum ad orientem versus, et Flumine Aequatoriali Septentrionali ad meridiem versus, quae flumina quattuor systema fluminum oceanicorum modo horologico circumfluentium una constituunt, quod Gyrum Atlanticum Septentrionalem appellatur. Mare a 70° ad 40° W et a 20° ad 35° N patet, et est 1100 fere chiliometra latum et 3200 chiliometra longum.[7][8] Bermuda prope occidentalem maris marginem iacet.[9]

Omnia haec flumina plantas marinas et quisquilias quas ferunt in hoc mare deponunt, sed nihilominus aqua in Mari Sargasso colore atrocaeruleo et praestante claritate nota est, rebus in aqua submarina usque ad 61 metra oculo nudo conspicuis.[10] Praeterea, imagines huius corporis aquae populum tam valide tenent, ut mare in variis litterarum artiumque operibus atque in vulgari cultura populo gratum videatur.[11]

Historia recensere

Mare ex saeculo quinto decimo appellatur ex Sargasso, genere algarum ordinis Fucalium, quod nautae Lusitani inveniebant cum Insulas Azores et gyrum Atlanticum Septentrionalem (quem volta do mar appellabant) ad occidentem archipelagi versus explorarent, ubi haec herbam marinam saepe videbant.[12]

Mare Sargassum in "La mer de Sargasses," capite undecimo libri Vingt mille Lieues sous les mers: Tour du monde sous-marin, mythistoriae Iulii Verne, insigniter describitur.

Notae recensere

  1. "Oceanus Atlanticus: Mare Sargassum vel. Herbidum, Carolina Septentrionalis; Oceanus. Pacificus: Australia," p. 255, in Kohlmeyer 1972: 255.
  2. Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
  3. 3.0 3.1 Stow, Dorrik A. V. (2004). Encyclopedia of the Oceans. Oxoniae: Oxford University Press. p. 90. ISBN 978-0198606871 .
  4. NGS Staff (27 Septembris 2011). Sea. . nationalgeographic.org (National Geographic Society) 
  5. Karleskint, George (2009). Introduction to Marine Biology. Bostoniie Massachusettae: Cengage Learning. p. 47. ISBN 9780495561972 .
  6. "What's the Difference between an Ocean and a Sea?". Ocean Facts. Silver Spring Terrae Mariae: National Ocean Service (NOS), National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). 25 Martii 2014 .
  7. Sargasso Sea. . oceanfdn.org (The Ocean Foundation). 14 Septembris 2015 .
  8. Weatheritt, Les (2000). Your First Atlantic Crossing: A Planning Guide for Passagemakers (quarta ed.). Londinii: Adlard Coles Nautical. ISBN 9781408188088 .
  9. Webster, George (31 Maii 2011). "Mysterious waters: from the Bermuda Triangle to the Devil's Sea". CNN .
  10. Sargasso Sea. 1958. 15. Field Enterprises Educational Corporation .
  11. Heller, Ruth (2000). A Sea Within a Sea: Secrets of the Sargasso. Price Stern Sloan. ISBN 978-0-448-42417-0 .
  12. "The Sargasso Sea". BBC – Homepage. BBC .

Bibliographia recensere

  • Boaden, P. J. S. 1995. "The Adventive Seaweed Sargassum muticum (Yendo) Fensholt in Strangford Lough, Northern Ireland." The Irish Naturalists' Journal 25 (3): 111–13. JSTOR 25535928.
  • Critchley, A. T., W. F. Farnham, et S. L. Morrell. 1983. "A chronology of new European sites of attachment for the invasive brown alga, Sargassum muticum, 1973–198.1" Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom 63 (1): 799–811. doi:10.1017/S0025315400071228.
  • Davison, D. M. 1999. "Sargassum muticum in Strangford Lough, 1995–1998; a review of the introduction and colonisation of Strangford Lough MNR and cSAC by the invasive brown alga Sargassum muticum." Environment and Heritage Service Research and Development Series (99): 27. ISSN 1367–1979.
  • Kohlmeyer,Jan. 1972. "Parasitic Haloguignardia oceanica (Ascomycetes) and Hyperparasitic Sphaceloma cecidii sp. nov. (Deuteromycetes) in Drift Sargassum in North Carolina." Journal of the Elisha Mitchell Scientific Society 88, no. 4 (hiems): 255–59.
  • Laffoley, D. d’A., H. S. J. Roe, M. V. Angel, J. Ardron, N. R. Bates, I. L. Boyd, S. Brooke, K. N. Buck, C. A. Carlson, B. Causey, M. H. Conte, S. Christiansen, J. Cleary, J. Donnelly, S. A. Earle, R. Edwards, K. M. Gjerde, S. J. Giovannoni, S. Gulick, M. Gollock, J. Hallett, P. Halpin, R. Hanel, A. Hemphill, R. J. Johnson, A. H. Knap, M. W. Lomas, S. A. McKenna, M. J. Miller, P. I. Miller, F. W. Ming, R. Moffitt, N. B. Nelson, L. Parson, A. J. Peters, J. Pitt, P. Rouja, J. Roberts, D. A. Seigel, A. N. S. Siuda, D. K. Steinberg, A. Stevenson, V. R. Sumaila, W. Swartz, S. Thorrold, T. M. Trott, et V. Vats. 2011. The protection and management of the Sargasso Sea: The golden floating rainforest of the Atlantic Ocean. Summary Science and Supporting Evidence Case. Sargasso Sea Alliance.

Nexus externi recensere

  Situs geographici et historici: Locus: 28°20′8″N 66°10′30″W • GeoNames • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия