Marcus Iunius M.f. Brutus
Marcus Iunius M.f. Brutus (natus saeculo 3 a.C.n.; mortuus post annum 164 a.C.n.) fuit vir publicus ac militaris Romanus.
Cursus honorum
recensereIunius anno 195 tribunus plebis frustra una cum consule Marco Porcio M.f. Catone contra collegas nitebatur, qui legem Oppiam sumptuariam tollebantur. Anno 193 aedilis plebeius fuit et anno 191 praetor urbanus et peregrinus templum Magnae Matris in Palatino dedicavit. Tum Plauti comoedia "Pseudolus" primo actum est.[1] Anno 189 Xvir ad orientem ordinandam erat. Anno 178 a.C.n. una cum Aulo Manlio Cn.f. Vulsone consul creatus est et primo contra Ligures pugnavit, deinde collegam in Histria certantem adiuvit,[2] atque ambo proconsules anno sequente expeditionem contra Histrios perrexerunt. Anno 169 Iunius frustra candidatus censoris erat et anno 164 a.C.n. legatus ad regem Ariathem V Cappadociae missus est, ut bellum eius cum Galatis componeret.[3]
Bibliographia
recensere- Fridericus Münzer: Iunius 48). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band X,1, Stuttgart 1918, Sp. 970.
- Petrus C Nadig, "I. Brutus, M. [I 6]" in Der Neue Pauly vol. 6 (Stutgardiae: Metzler, 1999. ISBN 3-476-01476-2) col. 59.
Notae
recensere- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita XXXVI 36,3.
- ↑ Titus Livius, op.cit. XLI 5,5;9-12.
- ↑ Polybius, Historiae XXXI 13,1-3.
| Antecessores: Lucius Manlius L.f. Acidinus Fulvianus et Quintus Fulvius Q.f. Flaccus |
Consul 178 a.C.n. cum Aulo Manlio Cn.f. Vulsone |
Successores: Gaius Claudius Ap.f. Pulcher et Tiberius Sempronius P.f. Gracchus |