Lucius Manlius L.f. Acidinus Fulvianus

Lucius Manlius L.f. Acidinus Fulvianus (natus nomine Lucius Fulvius Q.f. Flaccus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 179 a.C.n.) fuit vir publicus ac militaris Romanus.

Gens

Pater eius Quintus Fulvius M.f. Flaccus, inter annos 237 et 209 quater consul, mater Sulpicia. Frater eius Quintus Fulvius Q.f. Flaccus collega Lucii in consulatu erat. Lucius Manlius Acidinus eum in familiam suam patriciam adoptavit.

Cursus honorum

Ab anno 188 Manlius Acidinus praetor in provincia Hispania Citeriore erat^[1] et ad usque 185 mansit. Anno 186 Celtiberos vicit, anno 183 legatus ad Gallos trans Alpes missus est et cum Publio Cornelio Cn.f. Scipione Nasica et Gaio Flaminio IIIvir deducendae coloniae Aquileiae fuit^[2]. Anno 179 consul erat cum fratre Quinto Fulvio Q.f. Flacco erat^[3]: Ligures vicerunt et de eis triumphaverunt^[4].

Notae

↑ Titus Livius, Ab urbe condita XXXVIII 35,2; 10; 36,3
↑ CIL V 873
↑ Velleius Paterculus II 8,3; Titus Livius, op.cit. XL 43,4; 44,3
↑ Titus Livius, op.cit. XL 44,3; 53,4.

Bibliographia

Fridericus Münzer: Manlius 47). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band XIV,1, Stuttgart 1928, Sp. 1164–1165.
Carolus-Ludovicus Elvers, "M. Acidinus Fulvianus, L." in Der Neue Pauly vol. 7 (Stutgardiae: Metzler, 1999. ISBN 3-476-01477-0) col. 823.

Antecessores: Aulus Postumius A.f. Albinus Luscus et Gaius Calpurnius C.f. Piso	Consul 179 a.C.n. cum Quinto Fulvio Q.f. Flacco	Successores: Marcus Iunius M.f. Brutus et Aulus Manlius Cn.f. Vulso

[1] Titus Livius, Ab urbe condita XXXVIII 35,2; 10; 36,3

[2] CIL V 873

[3] Velleius Paterculus II 8,3; Titus Livius, op.cit. XL 43,4; 44,3

[4] Titus Livius, op.cit. XL 44,3; 53,4.

[1]

[2]

[3]

[4]