Lingua Slavica Ecclesiastica

Lingua Slavica (vel Slavonica) Ecclesiastica erat lingua litteraria et sacra Slavica saeculis XI – XVIII. Originem suam ducit ex lingua Slavica Antiqua affecta a linguis vivis populorum, quae lingua illa utebantur. (Exsistebant variantes locales linguae huius: Slavica orientalis, Bulgaro-Macedonica, Croata Glagolitica, Bohemica, Romanica.) Lingua Slavica Ecclesiastica a his, qui ritum Romanum sequebantur, abecedario Glagolitico scribebatur, ab his autem qui Byzantinum, Cyrillico.

Lingua Slavica Ecclesiastica a lingua Slavonica Antiqua distinguitur, inter alia, semivocalibus Ъ, Ь scriptis, ut in antiqua, sed non amplius pronuntiatis.

Nunc lingua Slavica Ecclesiastica praesertim ab ecclesiis orthodoxis Slavicis adhibetur, raro tantum a catholicis ritus orientalis.

Bibliographia

• Deschler, J.-P. 2018. Manuel du slavon liturgique. I: Grammaire. (Parisiis: Institut d’Études slaves). ISBN 978-2-7204-0364-4
• Deschler, J.-P. 2019. Manuel du slavon liturgique. II: Dictionnaire slavon-français. (Parisiis: Institut d’Études slaves). ISBN 978-2-7204-0561-7

Nexus externi

Berčić, I. 1862. Bukvar staroslovenskoga jezika glagolskimi pismeni za čitanje crkvenih knjig (Budissae: Schmaler & Pech) apud Google Books

Breviarium Romanum, Slavonico idiomate. Pars hiemalis [ⰝⰀⰔⰑⰔⰎⰑⰂⰬ ⰓⰋⰏⰔⰍⰋⰌ ⰔⰎⰀⰂⰅⰐⰔⰍⰋⰏⰬ ⰡⰈⰋⰍⰑⰏⰬ] (Romae 1791) apud Google Books

Rimski Misal slovenskim jezikom presv. G. N. Urbana papi VIII povelenjem izdan (Missale Romanum, Slavonico idiomate... Pii XI auctoritate vulgatum; Romae 1927) (archive.org)

Vajs, J. 1909. Abecedarium Palaeoslovenicum in usum glagolitarum. (archive.org)

Linguae Slavicae