Lingua Nogaica
lingua
Lingua Nogaica[1] vel Nogaiensis[2] (ipso vulgo ногай тили, tr. nogai tili) ad linguas Turcicas pertinens, est lingua gentis Nogai et una linguarum publicarum rerum publicarum Daghestaniae et Karaczaevo-Circassiae Foederationis Russicae. Circa 87 milia homines lingua Nogaiensi loquuntur. Ante annum 1928 interdum litterae Arabicae ad linguam Nogaiensem exsignandam utebantur, anno 1928 abecedarium e litteris Latinis elaboratum est, sed latinizatione finita post annum 1938 lingua Nogaiensis litteris Cyrillicis cum aliquot supplementis utitur. Anno 1950 abecedarium Nogaiense Cyrillicum paululum mutatum est.
Lingua Nogaica ногай тили, ногайша | |
---|---|
Taxinomia | lingua divisionis Kyptschakicae familiae Turcicae (linguis Altaicis saepe tributae) |
Locutores | 87 119 (anno 2010) |
Sigla | 1 , 2 nog, 3 nog |
Status publicus | |
Officialis | Russia (Daghestania, Karaczaevo-Circassia) |
Privata | Russia (regio Astrachanensis, territorium Stauropolitanum) |
Litterae | Litterae Nogaienses |
Scriptura | Cyrillica |
Procuratio | |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae |
Nota
recensere- ↑ Pallasii Flora Rossica. Tomi I. Pars II, Francofurti & Lipsiae, 1790, p. 11); "steppa Nogaica", — Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Ногайская степь. Cf. binomina Esox nogaicus, Protracheoniscus nogaicus, Aspro nogaicus; cf. etiam: Cumucica & Nogaica. G. J. Ramstedt's Kumyk materials ... Helsingiae, 1991.
- ↑ Cf. "Tartaria Nogaiensis", — Michaelis Antonii Baudrand Geographia... Parisiis 1682, p. 605; Introductio in orbis hodierni geographiam... Posonii 1748, p. 559.
Bibliographia
recensere- Баскаков Н. А. Ногайский язык и его диалекты: Грамматика, тексты и словарь, Moscuae et Leninopoli 1940 (ars grammatica et lexicon). (Russice)