Padus
fluvius Italiae
(Redirectum de Eridanus (Geographia))
Vide etiam paginam discretivam: Eridanus.
 Deus Padus, Augustae Taurinorum allegorica statua | |
| Nomina | |
|---|---|
| Nomina Latina | Padus (-i, m.), Eridanus (-i, m.) |
| Nomina Vulgaria | Po |
| Geographia physica | |
| Longitudo | 652 / 682 km |
| Altitudo principii | 2.022 m |
| Moles decussis | 1.540 m³/s |
| Area ex qua aqua affluit | 71.000 km² |
| Fons | Vesulus mons |
| Ostium | Mare Hadriaticum apud Delta Padi |
| Tributarii | Vide: A Dextra, Vide: A Sinistra |
| Geographia politica |  Italia |
| Terrae | |
| Regiones |  Pedemontium, Langobardia, Aemilia-Romania, Venetia |
| Provinciae | Vide: Provinciae p. |
| Urbes principes | Vide: Urbes ad ripas P. |
| Tabula geographica | |
 | |
Padus[1][2][3] (-i, m.) sive Eridanus[1][2] (-i, m.; alia nomina: Budingus[1], Budincus[1], Bodincus[1], Bodencus[1]; etiam: Paudus;[1] Italice: Po, Graece Ἠριδανός, postea Πάδος) est longissimum Italiae flumen, cum sescenta sexaginta duo chiliometra (aut quadringenta quadraginta unum milia pedum) longitudine patet. Ex Alpibus Cottiis nascitur, mediam Padanam planitiem interfluit, et in Hadriaticum mare se effundit: nam in Pedemontio e Vesulo monte effluit, Langobardiam, Aemiliam, Venetiam regiones alluit, et in Hadriaticum mare amplo ostio influit.
Fluvii tributarii
recensere
A Sinistra
recensere- Ghiandone (Italiane: Ghiandone),
- Pelix (-icis, m.) (Italiane: Pellice),
- Chisola (Italiane: Chisola),
- Sango (-onis, m.) (Italiane: Sangone),
- Duria Ripuaria vel Duria Minor, (Italiane: Dora Riparia),
- Sturia Lancei (Italiane: Stura di Lanzo),
- Amaluna vel Amalo (-onis, m.) (Italiane: Malone),
- Orgus flumen (Italiane: Orco),
- Duria Bautica vel Duria Maior, (Italiane: Dora Baltea),
- Sesites (Italiane: Sesia),
- Aconia[4] seu Agunia[4] (Italiane: Agogna),
- Terdopium (Italiane: Terdoppio),
- Ticinus (flumen) (Italiane: Ticino),
- Olonna (Italiane: Olona),
- Ollius (Italiane: Oglio),
- Mincius (Italiane: Mincio),
- Lambrus (Italiane: Lambro),
- Addua sive Abdua (Italiane: Adda),
et minores alteri.
A Dextra
recensere- Maira (Italiane: Maira),
- Banna (Italiane: Banna),
- Tepice (Italiane: Tepice),
- Latis (Italiane: Varaita),
- Sturia Montisferrati (Italiane: Stura del Monferrato),
- Rotaldum (Italiane: Rotaldo),
- Grana Montis Ferrati (Italiane: Grana del Monferrato),
- Tanarus (Italiane: Tanaro),
- Olubria (Italiane: Scrivia),
- Iria (Italiane: Staffora),
- Curio (-onis, m.) (Italiane: Curone),
- Coppa (Italiane: Coppa),
- Crispassus (Italiane: Scuropasso),
- Versa (Italiane: Versa),
- Tido (-onis, m.) (Italiane: Tidone),
- Trebia (Italiane: Trebbia),
- Nura (Italiane: Nure),
- Clavenna (Italiane: Chiavenna),
- Arda (Italiane: Arda),
- Tarus vel Taurus (flumen) (Italiane: Taro),
- Parma (Italiane: Parma),
- Incia (Italiane: Enza),
- Crustulum (Italiane: Crostolo),
- Secia (Italiane: Secchia)
- Panarius (Italiane: Panaro),,
et minores alteri.
Provinciae percursae
recensere- Provincia Cuneensis,
- Urbs metropolitana Taurinensis,
- Provincia Vercellensis,
- Provincia Alexandrina Statiellorum,
- Provincia Papiensis,
- Provincia Laudensis,
- Provincia Placentina,
- Provincia Cremonensis,
- Provincia Parmensis,
- Provincia Regiensis,
- Provincia Mantuana,
- Provincia Rodigiensis,
- Provincia Ferrariensis.
Urbes ad ripas Padi
recensereNexus interni
Nexus externus
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Padum spectant. |
Notae
recensere- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ 2.0 2.1 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
- ↑ Il mondo antico, moderno, e novissimo, Tomo primo
- ↑ 4.0 4.1 D. Olivieri, Dizionario di toponomastica lombarda (Mediolani: 2001)
 |