Ceionius Rufius Albinus

Ceionius Rufius Albinus (natus mortuusque ignoto anno) senator Romanus ac vir publicus nec non auctor saeculi quarti ineuntis erat.

Familia

Ceionius filius Gaii Ceionii Rufii Volusiani, consulis anni 311 erat. Mater eius Nummia Albina erat. Ipse duxit Lampadiam uxorem, filius eorum Gaius Ceionius Rufius Volusianus Lampadius praefectus urbi Romae anno 365 fuit. Quo officio et Ceionius Rufius Albinus nepos annis 389 - 391 functus est.

Ceionius ipse a die 30 Decembris 335 - 10 Martii 337 praefectus urbi erat et anno 335 consul ordinarius^[1].

Ceionius scripta diversa de arte dialectica, metrica, musica composuit, quae omnia perdita sunt^[2].

Fortasse idem fuit qui poëta et scriptor de re metrica, cuius duo fragmenta poëmatum a Prisciano et Mario Victorino (vel Aphthonio) proferuntur:

Ex Rebus Romanis libro I:

ille, cui ternis Capitolia celsa triumphis
sponte deum patuere, cui freta nulla repostos
abscondere sinus, non tutae moenibus urbes.^[3]

Ex libro De metris:

vites spondeo totum concludere versum:
posse <puta> fieri, iunges si dactylon apte.^[4]

Blänsdorf, Jürgen. Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana. Berolini: De Gruyter, 2011. ISBN 978-3-11-020915-0.

Antecessores: Flavius Optatus et Amnius Manius Caesonius Nicomachus Anicius Paulinus	Consul 335 cum Flavio Iulio Constantio	Successores: Virius Nepotianus et Tettius Facundus