Canis Minor (constellatio)

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Data sideris Canis Minoris

Nomen	Canis Minor
Genetivus	Canis Minoris
Abbreviatio	CMi
Area	183 gradus quadrati ordo:
Ascensio recta	7 h 39 min 36 s
Declinatio	5° 54' 0"
Videri potest inter	+85° ac -75°
Meridianus	Kal. Martias, 21h 00
Numerus stellarum magnitudinis < 3	2 (α et β)
Stellae magnitudinis < 5.5	13
Stella lucidissima - Magnitudo	Procyon (α CMi) 0.40
Constellationes finitimae	Cancer Gemini Hydra Monoceros

Canis Minor est constellatio, in mythologia Romana alter Orionis canis reputata. Hoc sidus est una ex 88 sideribus hodiernis, parva constellatio septentrionalis hemisphaerae. Iam saeculo II aderat in indice 48 siderum creatorum a Ptolemaeo. Dicitur canem sequentem Orionem formare.

Propria

Canis minor est parva constellatio praecipue duarum stellarum: Procyonis (α Canis Minoris, magnitudinis apparentis 0.40) et Gomeisae (β Canis Minoris, 2.89). Duodecim aliae constellationis stellae, quae oculo nudo possunt videri, quartam magnitudinem non antecedunt.

Stellae

Si plus cognoscere vis, vide etiam Stellae Canis Minoris.

Procyon (α Canis Minoris)

Si plus cognoscere vis, vide etiam Procyon.

Procyon (α Canis Minoris), splendidissima stella constellationis, est septima stella splendidissima caeli nocturni. Proximitate valet: distat 11.40 spatia lucis annuae ab nostro Sole; est etiam tertia decima stella proxima. Procyon est subgigas flava e classe spectrali F5 IV-V, prope 7iens lucidior quam Sol. Est etiam stella binaria.

Aliae stellae

Secunda constellationis stella est Gomeisa (β Canis Minoris), cuius nomen venit ex expressione Arabica quae significat 'quod plangit'. Distat 170 spatia lucis annuae, et magnitudine apparenti 2.89 lucet; est stella caerula-candida quae in ipsa vertit.

γ Canis Minoris est binaria spectroscopica. 14 Canis Minoris est stella triplex.

U Canis Minoris est variabilis generis Mirae. Magnitudo inter 7.3 et 11.0 intra spatium 338 dierum variat.

Tabula principalis

Stella	Magnitudo	Magnitudo absoluta	Intervallum (sla)	Classis spectralis
Procyon (α CMi)	0,40	2.68	11	F5 IV-V
Gomeisa (β CMi)	2,89	-0.70	170	B8 Ve
γ CMi	4,33	-1.10	398	K3- III Fe-0.5
HR 3145	4,39	-0.13	261	K2 III
6 CMi	4,55	-1.63	560	K1+ III Ba0.4
ε CMi	4,99	-2.42	988	G6.5 IIb
ζ CMi	5,12	-0.43	420	B8 II
η CMi	5,22	0.06	352	F0 III
δ1 CMi	5,24	-1.67	788	F0 III
11 CMi	5,25	0.34	312	A1 Vnn
14 CMi	5,30	0.75	265	K0 III
HR 2729	5,36	-1.45	750	K2 II
1 CMi	5,37	0.43	317	A5 IV

Numeri veniunt ex datis quae satelles Hipparcos metitur Hipparchos catalogue: query form apud archive.ast.cam.ac.uk.

Nebulae

Cum haec constellatio parva sit, habet nullam rem caeli profundi magnitudine 10 inferiori. Designari possunt galaxiae NGC 2350 et NGC 2538, magnitudine superiori quam 14.

Historia

Stella Procyon sic a antiquis Graecis appellata est nam oriebatur ante Sirium, lucidissimam maioris Canis stellam, sed constellatio tempore Romanorum antiquorum solum fuit imago minoris canis venationis Orionis.

Nexus externi

• "Canis Minor" apud Chris Dolan, The Constellations and their Stars
• "The Constellations" apud situm Internationalis Unionis Astronomicae

Constellationes nominibus Latinis digestae

Constellationes abbreviationibus digestae

Zodiacus