Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento
Aulus Didius Gallus Fabricius Veiento (nescimus quando natus sit; mortuus est post annum 98) fuit senator Romanus primo saeculo. Ab Aulo Didio Gallo, consule suffecto anni 36, adoptatus est. Uxorem Atticam duxit. Fuit praetor, deinde anno 62 relegatus est; cuius rei causam Tacitus rettulit: "Haud dispari crimine Fabricius Veiento conflictatus est, quod multa et probrosa in patres et sacerdotes composuisset iis libris, quibus nomen codicillorum dederat. Adiciebat Tullius Geminus[2] accusator venditata ab eo munera principis et adipiscendorum honorum ius, quae causa Neroni fuit suscipiendi iudicii, convictumque Veientonem Italia depulit et libros exuri iussit, conquisitos lectitatosque, donec cum periculo parabantur: mox licentia habendi oblivionem attulit."[3] Vespasiano imperatore in senatum iterum adlectus est, ter (annis 74, 80[4], 83) consul creatus est. Praeterea sacerdos et consiliarius Domitiani imperatoris fuit, quod et a Iuvenale confirmatur.[5] Anno 89 cum uxore imperatorem in expeditione contra Lucium Antonium Saturninum secutus est, qui purpuram sumpserat. Etiam Nerva imperatore auctoritas Fabricii magna fuit.[6]
Notae
recensereFontes
recensere- Cassius Dio, Historia Romana LXI.5.2
- Epitome de Caesaribus 12.5.
- Iuvenalis, Satirae III.184-5; IV.113 et 123-9; VI.82-114
- Plinius, Epistulae IV.22.4; IX.13.13 et 19-20
- Tacitus, Annales XIV.50
Plura legere si cupis
recensere- B. W. Jones, "Fabricius Veiento Again", The American Journal of Philology, 1971: 476-478
- William C. McDermott, "Fabricius Veiento", The American Journal of Philology, 1978: 129-148
- Steven H. Rutledge, Imperial inquisitions. Prosecutors and informants from Tiberius to Domitian, London, Routledge, 2001: 229-232