Appius Claudius P.f. Pulcher (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus anno 211 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.

Pater eius Publius Claudius Pulcher, consul anni 249 a.C.n. erat. Filii eius tres consules erant: Appius Claudius Ap.f. Pulcher anno 185 a.C.n., Publius Claudius Ap.f. Pulcher anno 184 a.C.n., Gaius Claudius Ap.f. Pulcher anno 177 consulatum gessit.

Cursus honorum

recensere

Ipse Appius anno 217 inter Secundum Bellum Punicum aedilis curulis erat et anno 216 tribunus militum Proelio Cannensi interfuit. Anno 215 praetor erat[1] et deinde 214 Siciliam administravit. Anno 212 una cum Quinto Fulvio M.f. Flacco consul electus Capuam obsedit atque expugnavit.

Bibliographia

recensere
  1. Titus Livius, Ab urbe condita, XXIX 41, 4


Antecessores:
Quintus Fabius Q.f. Maximus et Tiberius Sempronius Ti.f. Gracchus II
Consul
212 a.C.n.
cum
Quinto Fulvio M.f. Flacco III
Successores:
Publius Sulpicius Ser.f. Galba Maximus et Gnaeus Fulvius Cn.f. Centumalus Maximus