Sinus Finnicus
Sinus Finnicus[1][2] (Finnice Suomenlahti; Estonice Soome laht; Russice Финский залив, tr. Finskij zaliv) est sinus maritimus in orientali Maris Baltici parte inter meridianum Finniae litus, occidentale Russiae litus, et septentrionale Estoniae litus situs.
«Regiones ad sinum Finnicum accuratissime delineatae» (tabula Holmiae edita anno 1742)
GeographiaRecensere
Sinus longitudo est 420 km et latitudo 70-130 km. Maxima altitudo est 121 m. Tota aquae superficies est circiter 29.5 milia km². Plus quam quinque menses anni derigescitur. Neva est maximum flumen quod in sinum effunditur; alia flumina sunt Luga, Narva, etc.
InsulaeRecensere
Litus boreale sinus Finnici insulis skär genere innumerosis abundat, sed et pars media et meridiana multas insulas habet, e.g.
RussiaRecensere
- Kotlin (ubi Stephanopolis urbs sita est),
- Robustam,
- Hogelandiam,
- Tutters[3] Maiorem et Minorem,
- Piscatores[3] Orientalem(ru) et Occidentalem,
- Roodhellam[3],
- Someram(ru)[3],
EstoniaRecensere
Urbes litoralesRecensere
Variae urbes oppidaque iacent ad litora huius sinus, quorum sunt, e.g.:
NotaeRecensere
- ↑ Philippus Ferrarius et Michael Antonius Baudrand, Novum lexicon geographicum, p. 172.
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Lucae Aurigarii Speculum nauticum super nauigatione maris occidentalis, Lugduni Batavorum 1586, pp. XII, 24.
Nexus interniRecensere
Nexus externiRecensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Sinum Finnicum spectant. |
|
Situs geographici et historici: Locus: 59°50′0″N 26°0′0″E • GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия • Encyclopædia Britannica |
- Accurata delineatio Sinus Finnici Cronstadio Petropolin usque..., a Matthaeo Seutter picta