Shambhala

pagina discretiva Vicimediorum

Shambhala[1] (Sanscritice शम्भलः ; Tibetanice བདེ་འབྱུང bde 'byung ; Mandarinice 香巴拉, pinyin xiāngbālā) in traditionibus Buddhistica Tibetana et Hindustica est regnum mythicum alicubi in Terra Vacua celatum, quod in variis litteris antiquis commemoratur, inter quas Kalacakra Tantra[2] et textus Zhangzhung culturae antiquae Tibeti occidentalis. Scripturae Bon mentionem Tagzig Olmo Lung Ring, terrae arte coniunctae, faciunt.[3] Textus Hinduistici sicut Vishnu Purana (4.24) vicum Shambhala locus natalis Kalki appellant, decimae et ultimae incarnationis dei Vishnu, qui novam aetatem auream (Satya Yuga) incipiet.[4]

Manjuśrīkīrti, Rex Shambhalae.
Imago shamanis Altae Himalayae. Pars A Sorceress from Tungusy E. Karnejeff (1812–1813).

Legenda, doctrinae, et exercitationes sanationis cum Shambhala consociatae sunt his religionibus ordinatis vetustiores. Shambhala fortasse fuit vernacula fidum ratio, shamanica Altae Himalayae traditio, quam aliae religiones absorbuerunt. Haec ratio fidum, etiam Mleccha appellata (a Sanscrita Vedica म्लेच्छ mleccha 'non Vedica'), et inusitatae facultates, sapientia, et vita longa horum veneratorum solis (Siddhi, a Sanscrita Vedica सिद्धि ex समाधि 'Surya Samadhi' antiqua) in textibus Buddhisticis et Hinduisticis inscriptae sunt.[5] Shambhala, quidquid eius origo historica, gradatim videbatur terra pura Buddhistica, regnum fabulosum, cuius realitas est tam somnians vel spiritualis quam corporea vel geographica. Mythus de Shambhala in hac forma ad Europam Occidentalem et Americas extenta est, ubi indagatores spirituales, Buddhisticos et non Buddhisticos, atque aliquantum ad summum culturam popularem movit.

Nexus interni

Notae recensere

  1. Etiam Shambala et Shamballa et Shambhallah.
  2. Victor M. Fix, The Tantra (Abhinav Publications, 2003), 49.
  3. Per Kavǣrne, The Bon Religion of Tibet (Shambhala, 1996).
  4. Le Page 1996:125–126.
  5. Shé D'Montford's Shambhallah Awareness Centre.

Bibliographia recensere

  • Allen, Charles. 1999. The Search for Shangri-La: A Journey into Tibetan History. Bostoniae: Little, Brown and Company. Londinii: Abacus, 2000. ISBN 0349111421.
  • Bernbaum, Edwin. 1980. 1989. The Way to Shambhala: A Search for the Mythical Kingdom Beyond the Himalayas. Novi Eboraci: St. Martin's Press. ISBN 0874775183.
  • Berzin, Alexander. 2003. The Berzin Archives. Mistaken Foreign Myths about Shambhala.
  • Crossman, Sylvie, et Jean-Pierre Barou, eds. 2004. Tibetan Mandala, Art and Practice (The Wheel of Time). Novi Eboraci: Konecky & Konecky. ISBN 1568524730.
  • Jeffrey, Jason. 2002. Mystery of Shambhala. New Dawn 72 (Maio–Iunio).
  • Le Page, Victoria. 1996.Shambhala: The Fascinating Truth behind the Myth of Shangri-La. Quest Books. ISBN 083560750X.
  • Martin, Dan. 1999. 'Ol-mo-lung-ring, the Original Holy Place. In Sacred Spaces and Powerful Places In Tibetan Culture: A Collection of Essays, ed. Toni Huber, 125–153. Dharamsala Indiae: The Library of Tibetan Works and Archives. ISBN 8186470220.
  • Meyer, Karl Ernest, et Shareen Blair Brysac. 2006. Tournament of Shadows: The Great Game And the Race for Empire in Central Asia ISBN 0465045766.
  • Symmes, Patrick. 2007. The Kingdom of the Lotus. Outside, editio anniversaria tricensima, 148–187. Red Oak Iovae: Mariah Media, Inc.
  • Trungpa, Chogyam. 1996. Shambhala: The Sacred Path of the Warrior. Shambhala Publications. ISBN 0-87773-264-7
  • Znamenski, Andrei. 2011. Red Shambhala: Magic, Prophecy, and Geopolitics in the Heart of Asia. Wheaton Illinoesiae: Quest Books. ISBN 9780835608916.

Nexus externi recensere