Publius Villius Ti.f. Tappulus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 193 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.

Cursus honorum

recensere

Anno 204 a.C.n. aedilis plebeius ludos plebeios cum epulo Iovis dei dedit et anno 203 praetor Siciliae electus est[1]. Anno 202 imperium ei classis prorigatum est[2]. Anno 201 decemvir agris assignandis in Samnio et Apulia fuit. Anno 199 una cum Lucio Cornelio L.f. Lentulo consul electus in Macedoniam iit et imperium a Publio Sulpicio Galba Maximo suscepit. Antequam autem bellum pergere potuit, Titus Quinctius Flamininus ei successit. Sed mansit in Macedonia legatus militum et anno 196 legatus de pace cum Philippo V[3] rege Macedonum et Antiocho III Magno agebat[4]. Quocum iterum anno 193 legatus agebat[5].

Bibliographia

recensere
  1. Titus Livius, Ab urbe condita, XXIX 38,4
  2. Titus Livius, op.cit., XXX 1,9; 27,8; 41,6
  3. Titus Livius, op.cit., XXXIII 24, 7.
  4. Titus Livius, op.cit., XXXIII 35 et 39; Polybius XVIII 48,3 et 50,3.
  5. Titus Livius, op.cit., XXXIV 59; XXXV 13–15; 23; 39,4–8.


Antecessores:
Publius Sulpicius Ser.f. Galba Maximus II et Gaius Aurelius C.f. Cotta
Consul
199 a.C.n.
cum
Lucio Cornelio L.f. Lentulo
Successores:
Titus Quinctius Flamininus et Sextus Aelius Q.f. Paetus Catus