Macron
Macron[1] (-i, n., pl. -a; Anglice, a Graeco μακρόν 'longum') est nota diacritica ⟨ ¯ ⟩ formam lineolae superscriptae habens. Quae nota super vocalem litteram et raro super consonantem (etiam rarius sub illas) scribitur ad sonos variarum linguarum indicandos.

Primo in metrica Graeco-Romana adhibebatur ad syllabam productam indicandam. Hodie in enchiridiis et lexicis linguae Latinae loco apicis inscriptionum antiquarum adhibetur ad vocalem productam designandam.
Macron in abecedario phonetico internationali indicat tonum medium; nota vocalis longae est colon triangulare ⟨ ː ⟩. Nota opposita est brachy sive breve ⟨ ˘ ⟩ syllabam vel vocalem brevem designans.
Exemplum Recensere
- Arma virumque canō, Trōiae quī prīmus ab ōrīs
- Ītaliam, fātō profugus, Lāvīniaque vēnit
- lītora, multum ille et terrīs iactātus et altō
- vī superum saevae memorem Iūnōnis ob īram.[2]
Notae Recensere
Bibliographia Recensere
- Levin, Saul. 1982. The Greek diacritical marks and their application to other languages in the Renaissance. General Linguistics 24: 21-37.
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |