Helvus
Helvus
In Latinitate classica
recensereSolum de bovibus invenimur. Varro sic de vaccis dicit[1]:
- Corium attactu non asperum ac durum, colore potissimum nigro, dein rubeo, tertio helvo, quarto albo; mollissimus enim hic, durissimus primus. De mediis duobus prior, quam posterior, melior: utrique pluris, quam nigri et albi[2].
Unde videtur et Festus:
- Color boum, qui est inter rufum et album, appellatur helvus[3].
In Latinitate biologica
recensereIn binominibus rarius invenitur, sed hic flavi quoddam genus est, sucinei propinquus[4].
Notae
recensere- ↑ De re rustica II 5, 9.
- ↑ I.e. varii maculosi.
- ↑ Epitome Pauli Diaconi, p. 99 Müll.
- ↑ M. Kirpicznikov et N. Zabinkova, Lexicon Rossico-Latinum in usum botanicorum, Leninopoli 1977, s.v. янтарно-желтый.
Nexus externi
recensereAegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775, s.v. pepo. Versio interretialis sub verbo
| ||||||||||||||||||||