Egotismus (ab ego) est amor sui, animus qui idonea iudicia sui sustinere et ornare vult, plerumque inflatam suarum proprietatum momentique opinionem de mente, corpore, coniunctionibus socialibus, et aliis rebus vehementius dicens.[1] Egotistae est superba aestimatio suarum proprietatum personalium et sui in media mundi parte statús,[2] alios neglegens, inter quos etiam amici et familiares, praeter fines a se statutos.

Stendhal, cuius autobiographia Souvenirs d'Égotisme ('Memoriae Egotistae') imaginem egotismi depingit.

Nexus interni

Adnotationes recensere

  1. Robin M. Kowalski, ed., Aversive Interpersonal Behaviors (1997), 112.
  2. William Walker Atkinson, The New Psychology: Its Methods, Principles and Practice (Sicagi: The Progress Company, 1909), 30.

Bibliographia recensere