Duces Moscoviae
Urbs ducatusque Moscoviae initio fuere pars Magni Ducatus Volodimiriae, duces (Russice, in nominativo plurali: князья, tr. knjaz'ja) suos proprios interdum habens (e.g. Michaelem Fortem annis 1247–1248). Anno 1263, secundum voluntatem magni ducis Volodimiriae Alexandri Nevensis, ducatus Moscoviae datus est in possessionem Danieli, ducis Alexandri filio iuniori, qui condidit dynastiam ducum Moscoviae.
Duces Moscoviae huius dynastiae fuere:
- Ioannes I Bursa, dux Moscoviae (1325 – 1340) et magnus dux Volodimiriae (1328 – 1340)
- Simeon Superbus, magnus dux Moscoviae (1340 – 1353) et Volodimiriae (1341 – 1353)
- Ioannes II Pulcher, magnus dux Moscoviae et Volodimiriae 1353 – 1359)
- Demetrius Tanaiticus, magnus dux Moscoviae et Volodimiriae (1359 – 1389)
- Basilius I, magnus dux Moscoviae (1389 – 1425)
- Basilius II Caecus, magnus dux Moscoviae (1425 – 1462)
- Ioannes III Magnus, magnus dux Moscoviae et totius Rutheniae (1462 – 1505)
- Basilius III, magnus dux Moscoviae et totius Rutheniae (1505 – 1533)
- Ioannes IV Severus, magnus dux totius Rutheniae ab anno 1533, anno 1547 primus tzar Russiae factus est.
Tzares Russiae tamen titulo "magnus dux Moscoviae" [1] seu "tzar et magnus dux Moscoviae" [2] et postea appellabantur.