Bellum triginta annorum

Bellum triginta annorum^[1] duravit ab anno 1618 ad annum 1648. De imperio Europae proeliatum est. Praeterea bellum religiosum fuit. Proeliatum est inter foedus catholicum et unionem protestantium in sacro imperio Romano. Proeliatum est etiam inter Franciam et Austriam Habsburgensem. Itaque participes belli erant Germania, Austria, Francia, Hispania, Nederlandia, Dania, et Suecia.

Magnae partes imperii Romani devastatae erant. Una cum bello pestilentia, fames, et inopia populum afflixerunt. In Germania meridionali exempli gratia tertia pars modo populi supervixit.

Finis belli fuit pax Westphalica Monasterii Westphalicae et Osnabrugis anno 1648 facta.

Homines

Proelia

Scriptores mythistoriarum vel scaenici qui res inter bellum gestas narraverunt

Ioannes Iacobus Christoffel de Grimmelshausen (Der Abenteuerliche Simplicissimus Teutsch)
Andreas Gryphius (Die Tränen des Vaterlandes)
Petrus Calderón de la Barca (El sitio de Bredá)
Fridericus Schiller (Wallenstein)
Edmundus Rostand (Cyrano de Bergerac)
Bertoldus Brecht (Mutter Courage und ihre Kinder)
Gunterius Grass (Das Treffen in Telgte)
Humbertus Eco (L'isola del giorno prima)
Arthurus Pérez-Reverte (El sol de Breda)

Notae

↑ Virorum clarorum saeculi XVI et XVII epistolae; Karl Ernst Georges, Kleines deutsch-lateinisches Handwörterbuch (Hannover & Leipzig⁷, 1910) [s.v. dreißig]; Eberhard Forst, De vita effectuque Renati Cartesii (1596-1650); et alibi.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Bellum triginta annorum spectant.

https://web.archive.org/web/20061208152332/http://www.jura.uni-sb.de/projekte/Bibliothek/texte/Bauer1.html Joannes Paulus Bauer "Religio pacis - Pax religionis" inter alia de bello tricennali
http://www.romana-hamburg.de/Latinitas.htm Paululum de bello tricennali

Pinacotheca

Agmen militum Memmingae de novo actum

[1] Virorum clarorum saeculi XVI et XVII epistolae; Karl Ernst Georges, Kleines deutsch-lateinisches Handwörterbuch (Hannover & Leipzig⁷, 1910) [s.v. dreißig]; Eberhard Forst, De vita effectuque Renati Cartesii (1596-1650); et alibi.

[1]