Appius Claudius Pulcher
Appius Claudius Pulcher (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus post annum 133 a.C.n.) vir publicus ac militaris Romanus fuit.
Gens recensere
Antistiam uxorem duxit atque filius Appius Claudius Pulcher consul anno 79 a.C.n. fuit. Filia eius Tiberio Sempronio Graccho nupsit[1].
Cursus honorum recensere
Pulcher anno 143 a.C.n. una cum Quinto Caecilio Metello Macedonico consulatum administrabat et de Sallassis Celtis triumphavit[2]. Anno 136 a.C.n. censor atque princeps senatus factus est. Consiliorum generis Tiberii Gracchi particeps fuit[3] : ita triumvir agris dividundis et iudicandis anno 133 a.C.n. e lege Sempronia una cum ipso latore legis creatus est. Circa 130 a.C.n. obiit.
Bibliographia recensere
- "Appius Claudius Pulcher" in Der Neue Pauly vol. 3 (Stutgardiae: Metzler, 1997. ISBN 3-476-01473-8) col. [I 22] C. Pulcher, Ap.–Carolus-Ludovicus Elvers.
Notae recensere
- ↑ Appianus, Bell. civ. I,55
- ↑ Cassius Dio Fragmenta LXXIX-LXXX
- ↑ Appianus, Bell. civ. I,55 et 73. Titus Livius, Epitoma Oxyrrhynci reperta LVIII
| Antecessores: Servius Sulpicius Galba et Lucius Aurelius Cotta |
Consul 143 a.C.n. cum Quinto Caecilio Metello Macedonico |
Successores: Quintus Fabius Maximus Servilianus et Lucius Caecilius Metellus Calvus |