Appius Claudius Pulcher
Appius Claudius Pulcher (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus ut videtur anno 130 a.C.n.) vir consularis Romanus fuit. Filius Gai Sempronii Pulchri consulis anni 177 a.C.n..
Gens
recensereAntistiam uxorem duxit atque filius Appius Claudius Pulcher consul anno 79 a.C.n. fuit. Filia eius Tiberio Sempronio Graccho nupsit[1].
Cursus honorum
recenserePulcher anno 143 a.C.n. una cum Quinto Caecilio Metello Macedonico consulatum administrabat et de Sallassis Celtis triumphavit[2]. Anno 136 a.C.n. censor atque princeps senatus factus est. Consiliorum generis Tiberii Gracchi particeps fuit[3] : ita triumvir agris dividundis et iudicandis anno 133 a.C.n. e lege Sempronia una cum ipso latore legis et eius fratre Gaio Graccho creatus est[4][5]. Circa 130 a.C.n. obiit[6].
Plura legere si cupis
recensere- "Appius Claudius Pulcher" in Der Neue Pauly vol. 3 (Stutgardiae: Metzler, 1997. ISBN 3-476-01473-8) col. [I 22] C. Pulcher, Ap.–Carolus-Ludovicus Elvers.
- Hieronymus Carcopino, "Les triumvirs de la lex Sempronia et l'histoire des Gracques" in Autour des Gracques. Etudes critiques, Les Belles Lettres, 1967ː 129-340
Notae
recensere- ↑ Appianus, Bell. civ. I,55. Plutarchus, Tib. Gr. IV.1.
- ↑ Cassius Dio Fragmenta LXXIX-LXXX
- ↑ Appianus, Bell. civ. I,55 et 73. Titus Livius, Epitoma Oxyrrhynci reperta LVIII
- ↑ Plutarchus, Tib. Gr. XIII.1. Appianus, Bell. civ. I.13.2. Titus Livius, Periocha LVIII. Velleius Paterculus II.2.3. Hieronymus Carcopino, "Les triumvirs de la lex Sempronia..." in Autour des Gracques. Etudes critiques, Les Belles Lettres, 1967ː 129-303.
- ↑ CIL 1, 639 CIL 1, 640 CIL 1, 641 CIL 1, 642
- ↑ Appianus, Bell. civ. I.18.1.
| Antecessores: Servius Sulpicius Galba et Lucius Aurelius Cotta |
Consul 143 a.C.n. cum Quinto Caecilio Metello Macedonico |
Successores: Quintus Fabius Maximus Servilianus et Lucius Caecilius Metellus Calvus |