Anarchismus socialis, etiam anarchismus socialisticus[1] et socialismus anarchisticus[2] appellatus, atque aliquando invicem socialismus libertarianus,[1] libertarianismus laevus,[3] et anarchismus laevus[4] nuncupatus, est philosophia socialis cuius nomen Ioannes Baldelli primum anno 1971 pro titulo libri[5] usurpavit, in quo constitutionem societatis ethicae ex iudicio anarchistico proposuit. Hodie nomen usitatius duo anarchismi genera lata distinguit, quorum unum est collectivismus, alterum anarchismus individui.

Unam legis e paginis de
disserentibus

Proudhon et liberi. Tabula a Gustavo Courbet anno 1865 picta.
Michael Bakunin
Petrus Kropotkin, vir anarcho-communista, credidit opifices se suorum sponte ex animo anarchistico ordinaturos esse ut bona omni societati humanae commune efficerent.
Usitatum Anarcho-Syndicalismi vexillum.
Michael Albert
  1. 1.0 1.1 Geoffrey Ostergaard, "Anarchism," in The Blackwell Dictionary of Modern Social Thought (Oxoniae: Blackwell Publishing), 14.
  2. Pierre-Joseph Proudhon, What is Property? (1893), 118.
  3. Bookchin, Murray (1995). Social Anarchism Or Lifestyle Anarchism: An Unbridgeable Chasm. AK Press 
  4. Paul Thagard, Coherence in Thought and Action (MIT Press, 2002), p. 153.
  5. Anglice Social Anarchism (Aldine-Atherton, 1971, ISBN 0202241041).

Nexus interni

Nexus externi

recensere